jencu

jencu s m (puru scrittu iencu) (pl. jenchi) (femm. jinìzza)

1. Boi giuvini, chi havi cchiù assai d’un annu e cchiù picca di dui.

   Na vacca e un jencu pàsciunu supra a nu pratu.

• [ièncu]
• AFN: /jɛːŋku/

jen | cu

jencu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti “iuvencus”.

• Non sempri un jencu rinesci d’aratru.

  Non tutti li cosi rinèsciunu comu si vulissi.

• Lu jencu mpara dû boi, e la vitedda dâ vacca.

jinizza, viteddu, jincaru