ข้ามไปเนื้อหา

บ่าง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: บาง และ บ้าง

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀbaːŋᴮ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *baːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨷ᩵ᩤ᩠ᨦ (บ่าง), ภาษาเขิน ᨷ᩵ᩤ᩠ᨦ (บ่าง), ภาษาลาว ບ່າງ (บ่าง), ภาษาไทลื้อ ᦢᦱᧂᧈ (บ่าง), ภาษาไทใหญ่ ဝၢင်ႇ (ว่าง), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥒᥱ (ม่าง), ภาษาไทดำ ꪚ꪿ꪱꪉ (บ่าง), ภาษาจ้วง mbangq (บ่าง-ลิงบิน)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์บ่าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbàang
ราชบัณฑิตยสภาbang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/baːŋ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

บ่าง (คำลักษณนาม ตัว)

  1. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Cynocephalus variegatus (Audebert) ในวงศ์ Cynocephalidae รูปร่างคล้ายกระรอก แต่มีหนังเป็นพังผืด 2 ข้างของลำตัวตั้งแต่คอไปถึงปลายนิ้วตีนและปลายหางสำหรับใช้กางออกคล้ายปีก ถลาร่อนจากที่สูงมายังที่ต่ำได้ค่อนข้างไกล ขนนุ่มสีน้ำตาลคล้ำหรือน้ำตาลจางเป็นหย่อมทั่วไป เล็บโค้งแหลมใช้ปีนป่ายต้นไม้ หากินในเวลากลางคืน กลางวันมักหลบอยู่ตามโพรงไม้หรือเกาะห้อยอยู่ตามพุ่มทึบ