ปฏิทิน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ปฏิทิน (“เฉพาะวัน”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ปะ-ติ-ทิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpà-dtì-tin |
| ราชบัณฑิตยสภา | pa-ti-thin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pa˨˩.ti˨˩.tʰin˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ปฏิทิน