ข้ามไปเนื้อหา

ยอ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ยื̂อ, ยื้อ, และ ย่อ

ภาษาไทย

[แก้ไข]
ยอ (ไม้ต้น)
ยอ (เครื่องจับปลา)
หมูยอ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ยอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงyɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาyo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jɔː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ยอ

  1. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากสีเหลืองใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC yu); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨿᩬᩴ (ยอํ), ภาษาลาว ຍໍ (ยํ), ภาษาไทลื้อ ᦍᦸ (ยอ̂), ภาษาไทขาว ꪑꪮ, ภาษาไทใหญ่ ယေႃး (ย๊อ̂), ภาษาพ่าเก ယေႃ (ยอ̂), ภาษาจ้วง yoj

คำกริยา

[แก้ไข]

ยอ (คำอาการนาม การยอ)

  1. กล่าวคำเพื่อเชิดชู หรือเพื่อให้ชอบใจ
    ยอพระเกียรติ
    เด็กชอบให้ยอ
  2. ยก
    ยอกร
  3. ยกเพื่อกระแทก
    ยอด้วยเข่า

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

เทียบภาษาจ้วง hoj(ห้อ-บอกใหควายหยุด)

คำกริยา

[แก้ไข]

ยอ (คำอาการนาม การยอ)

  1. บอกให้หยุด (ใช้แก่วัวควาย)
  2. ให้หยุด, หยุด
    ยอทัพ
  3. โดยปริยายหมายความว่า เหนี่ยวรั้งไม่ไหว
    ยอไม่หยุด

รากศัพท์ 4

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ยอ

  1. เครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง เป็นร่างแหสี่เหลี่ยมมีคันสำหรับยก
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 5

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเวียดนาม giò (เนื้อบด) สำเนียงเว้ว่า ยอ สำเนียงโฮจิมินห์ว่า หย่อ

คำนาม

[แก้ไข]

ยอ

  1. ของกินทำด้วยเนื้อหมูหรือเนื้อไก่ผสมเครื่องปรุงบดแล้วอัดเป็นแท่ง และนึ่งให้สุก เรียกว่า หมูยอ ไก่ยอ

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ยอ (คำอาการนาม การยอ)

  1. (สกรรม) ᨿᩬᩴ (ยอํ)