ข้ามไปเนื้อหา

โคน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: โค่น

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์โคน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkoon
ราชบัณฑิตยสภาkhon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰoːn˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

โคน

  1. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม
    โคนไม้
    โคนเสา
    โคนขา

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

โคน

  1. ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Termitomyces วงศ์ Amanitaceae ขึ้นบริเวณจอมปลวก ดอกเห็ดรูปร่ม ยอดแหลม สีขาวนวลจนถึงน้ำตาลดำ ด้านล่างมีครีบ ก้านยาวตั้งตรง โคนเรียวเล็กหยั่งลึกลงไปถึงรังปลวก กินได้ เช่น ชนิด T. fuliginosus Heim

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

เทียบภาษาเขมร គោល (โคล)

คำนาม

[แก้ไข]

โคน

  1. ชื่อตัวหมากรุกที่ใช้เดินทแยงไปข้างหน้าหรือข้างหลัง หรือเดินตรงไปข้างหน้าคราวละ 1 ตา
คำพ้องความ
[แก้ไข]

รากศัพท์ 4

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ cone

คำนาม

[แก้ไข]

โคน

  1. กรวย, สิ่งของที่มีรูปทรงอย่างกรวย
    โคนไอศกรีม
    โคนจราจร