İçeriğe atla

Asosyal

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Asosyal, sosyal olmayan insan davranışları sergileyen bireye verilen ad. Asosyallik sosyal etkileşim ile meşgul olmak için motivasyon eksikliği veya yalnız faaliyetlere olan ilgiyi ifade eder. Asosyallik avolisyon ile ilişkilendirilebilir, ancak sosyal ilişkiler için sınırlı fırsatların bir tezahürü de olabilir.[1]

Asosyallik toplum tarafından tamamen olumsuz bir özellik olarak algılanmak zorunda değildir, çünkü asosyallik hakim fikirlere muhalif olduğunu ifade etmenin bir yolu olarak kullanılmıştır. Başta Hinduizm, Jainizm, Roma Katolikliği, Doğu Ortodoksluğu, Budizm ve Sufizm olmak üzere birçok mistik ve monastik geleneğinde arzu edilen bir özellik olarak görülür.[2][3][4][5][6][7]

Asosyal, kalabalık ortamlarda bulunmayı sevmeyen ve bu ortamlarda genelde saklanma isteği içinde olan kişidir. Kimsenin olmadığı sakin yerler bu tip insanlar için her zaman ilgi çekicidir. Bu davranışlar bireyin toplumdan zamanla uzaklaşmasına neden olur.

Asosyallik mesleki durumlardan da kaynaklanabilmektedir ve bir veya iki örnekle asosyalliği kısıtlamak yanlış olabilir. Psikolojik kalıtımların yanı sıra gündelik hayatında ve faaliyetlerinde aşırı sosyal olan insanlarda özel hayatlarında asosyal davranışlar ve tutumlar sergileyebilmektedirler. Bunun yanında en önemli etkenlerden sayılabilecek bir diğer unsur da kişilerin insanlarla ilişkilerinde yanılgılarından kaynaklanan bir asosyalliktir. Buna kısmen toplumdan kendini izole etmek denebilir.

Psikolojik olgular ve hayatımızdaki süreçlerin etkilediği sadece genetik olarak algılanamayacak bir durumdur.

Temel olarak yoğun iş ve şehir hayatı içerisinde karşımıza çıkan ilk problem strestir. İlerleyen ve terapi görmeyen, tedbir alınmayan süreçte depresyona dönüşmesi kaçınılmazdır. Ağır tedavi görmemiş depresyon vakalarında sıklıkla karşılaşılan durum ise kısmen asosyalliktir. Sonuçta nedenleri olan bir durum ve birdenbire ya da kalıtımsal olarak ortaya çıkmış bir tutum değildir.

  1. ^ American Psychiatric Association (2013). 5th (Ed.). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Arlington, VA: American Psychiatric Association. s. 88. CiteSeerX 10.1.1.988.5627 $2. doi:10.1176/appi.books.9780890425596. ISBN 978-0-8904-2554-1. 
  2. ^ Chrysostomos, Bishop; Akakios, Archimandrite (November 1991). "The old calendarists: A social psychological profile of a Greek Orthodox minority". Pastoral Psychology (İngilizce). 40 (2): 83-91. doi:10.1007/BF01040490. ISSN 0031-2789. 
  3. ^ Eisenstadt, S. N.; Shulman, D.; Kahane, R., (Ed.) (1984). Orthodoxy, Heterodoxy and Dissent in India. De Gruyter. doi:10.1515/9783110852561. ISBN 978-3-1100-9659-0. 8 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2024. 
  4. ^ Michelson, Patrick Lally (2017). Beyond the monastery walls: the ascetic revolution in Russian Orthodox thought, 1814–1914. Madison, WI: University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-2747-2870-1. 
  5. ^ Silber, Ilana Friedrich (December 1981). "Dissent through Holiness: The Case of the Radical Renouncer in Theravada Buddhist Countries". Numen. 28 (2): 164-193. doi:10.2307/3270017. JSTOR 3270017. 15 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2024. 
  6. ^ Luehrmann, Sonja (2018). Praying with the Senses : Contemporary Eastern Orthodox Spirituality in Practice. Bloomington, IN: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-03167-9. OCLC 1013820687. 
  7. ^ Akaev, V.Kh.; Abdulaeva, Z.E. (2020). "Saving the Ethnocultural Heritage of the Peoples of the North Caucasus as an Alternative to Asocial Manifestations". Science Almanac of Black Sea Region Countries. 22 (2): 50-58. doi:10.23947/2414-1143-2020-22-2-50-58. ISSN 2414-1143.