İçeriğe atla

Lockheed P-80 Shooting Star

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Lockheed P-80 Shooting Star
TürüAvcı uçağı
Ulusal kökenAmerika Birleşik Devletleri
ÜreticiLockheed Corporation
TasarımcıClarence "Kelly" Johnson
İlk uçuş8 Ocak 1944
Hizmete girişOcak 1945
Hizmetten çıkış1959 (Amerika Birleşik Devletleri) 1974 (Şili)
DurumuHizmet dışı
Ana kullanıcıAmerika Birleşik Devletleri
Üretim aralığı1945-1950
Üretim sayısı1,715
Birim maliyeti110.000 Amerikan Doları (1945) (günümüze uyarlanmış maliyet 1.56 Milyon Amerikan Doları)
GelişimiLockheed F-94 Starfire
DeğişimleriLockheed T-33 Shooting Star

Lockheed P-80 Shooting Star, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri (USAAF) tarafından operasyonel olarak kullanılan ilk jet avcı uçağıydı.[1] 1943 yılında Lockheed tarafından dizayn edilip üretilen P-80, dizayn sürecinden sadece 143 gün sonra göklerle buluşmuştur. 2. Dünya Savaşının bitimine yakın bir süreçte, 2 adet ön üretim modeli İtalya'da görev almıştır. Düz kanatlarla dizayn edilen F-80 tipi uçak, Amerikan Hava Kuvvetleri altında Kore'de geniş çaplı muharebelerde görev almıştır.

Amerika'nın ilk başarılı turbojet savaş uçağı olarak tarihe geçen P-80, Amerikan Hava Kuvvetlerinde jet çağının başlamasına öncülük yapmıştır ancak ok açılı kanatlara sahip transonik MiG-15'in ortaya çıkmasıyla hava üstünlüğü görevini yine transonik olan F-86 Sabre'a bırakmıştır. Aynı uçak gövdesini kullanan ve önleme görevine sahip F-94 Starfire, Kore Savaşı süresince görevlerde kullanılmıştır. Tasarım olarak çok benzer olan T-33 Shooting Star eğitim uçağı, ABD Hava Kuvvetleri ve Donanmasında 1980'lere kadar hizmette kaldı ve son NT-33 varyantı Nisan 1997'ye kadar emekli olmadı. F-80'in kendisi uzun süredir aktif hizmetten emekli olmasına rağmen, birçok T-33 hala yabancı hava kuvvetlerinde askeri bir rol oynamaktadır.

Maliyetler 1947 Amerikan Doları üzerinden gösterilmektedir.

P-80A FP-80A (RF-80A) P-80B F-80C/TF-80C
Gövde $75,967 $62,050
Motor $21,584 $21,192
Elektronik $4,195 $5,536
Silahlar $3,715 $4,678
Mühimmat $2,335
Toplam Maliyet $110,000 $107,796 $95,000 $93,456

Bu kabaca 2018 yılında 1,238,644 Amerikan Doları etmektedir.

Peru Hava Kuvvetlerine ait bir P-80C
Brezilya
33 adet F-80C 1958 itibarıyla teslim edilmiş, 1973'te hizmetten çıkarılmıştır.
 Şili
Yaklaşık 30 adet F-80C 1958'de teslim edilmiş, 1974'te hizmetten çıkarılmıştır..
 Kolombiya
16 adet F-80C 1958 itibarıyla teslim edilmiş, 1966'da hizmetten çıkarılmıştır.
 Ekvator
16 adet F-80C 1957 ile 1960 arasında teslim edilmiş, 6 tanesi Amerika Birleşik Devletleri'ne geri verilmiştir.
 Peru
16 adet F-80C 1958 itibarıyla teslim edilmiş,1973'e kadar kullanılmıştır.
 Amerika Birleşik Devletleri
 Uruguay
En az 18 adet F-80C 1958'de teslim edilmiş, 1972'de kullanımdan çekilmiştir.[2]

Özellikler (P-80C/F-80C)

[değiştir | kaynağı değiştir]
İlk üretim serisinden Amerikan Hava Kuvvetlerine ait bir P-80A.
F-80C Shooting Star

Veri kaynağı Quest for Performance,[3] Lockheed Aircraft since 1913[4]

Genel özellikler

5.400 lbf (24 kN) with water injection[6]

Performans

  • Maksimum sürat: 594 mph (956 km/sa, 516 kn) at sea level
  • Maksimum sürat: Mach 0.76
  • Seyir sürati: 439 mph (707 km/sa, 381 kn)
  • Menzil: 825 mi (1.328 km, 717 nmi)
  • Yüksüz menzil: 1.380 mi (2.220 km, 1.200 nmi)
  • Azami irtifa: 46.800 ft (14.300 m)
  • Tırmanma oranı: 6.870 ft/dak (34,9 m/s)
  • İrtifa süresi: 20.000 ft (6.100 m) in 5 minutes 30 seconds
  • Taşıma-sürükleme oranı: 17.7
  • Kanat yükü: 513 lb/ft2 (2.500 kg/m2)
  • İtme/ağırlık: 0.364
0.435 with water injection.

Mühimmat

  • Silahlar: 6 × 0.50 in (12.7mm) M3 Browning machine guns (300 rpg)
  • Roketler: 8 × 127 mm (5,00 in) HVAR unguided rockets
  • Bombalar: 2 × 1.000 lb (450 kg) bombs
  • Mürettebat: 1
  • Uzunluk: 34 ft 5 in (10.49 m)
  • Kanat açıklığı: 38 ft 9 in (11.81 m)
  • Yükseklik: 11 ft 3 in (3.43 m)
  • Kanat alanı: 237.6 sq ft (22.07 m2)
  • En-boy Oranı: 6.37
  • Kanat tipi: NACA 65-213[5]
  • Boş ağırlık: 8,420 lb (3,819 kg)
  • Brüt ağırlık: 12,200 lb (5,534 kg)
  • Maksimum kalkış ağırlığı: 16,856 lb (7,646 kg)


5,400 lbf (24 kN) sıvı enjeksiyon ile[6]

Performans

  • Maksimum hız: 594 mph (956 km/h, 516 kn) at sea level
  • Maksimum hız (Mach): Mach 0.76
  • Seyir hızı: 439 mph (707 km/h, 381 kn)
  • Menzil: 825 mi (1,328 km, 717 nmi)
  • Maksimum menzil: 1,380 mi (2,220 km, 1,200 nmi)
  • Maksimum irtifa: 46,800 ft (14,300 m)
  • Tırmanma hızı: 6,870 ft/min (34.9 m/s)
  • Zamana göre ulaşılan yükseklik: 20,000 ft (6,100 m) in 5 minutes 30 seconds
  • Taşıma-sürükleme Oranı: 17.7
  • Kanat yükü: 51.3 lb/sq ft (250 kg/m2)
  • İtki/Ağırlık: 0.364
0.435 sıvı enjeksiyon ile.

Silahlar ve Mühimmatlar

  • Tüfek: 6 × 0.50 in (12.7mm) M3 Browning makineli tüfeği (300 rpg)
  • Roket: 8 × 127 mm (5.00 in) HVAR güdümsüz roket
  • Bomba: 2 × 1,000 lb (450 kg) bomba
  1. ^ Green and Swanborough 2001, p. 345.
  2. ^ Andrade 1982, p. 263.
  3. ^ Loftin, L.K. Jr. "Quest for Performance: The Evolution of Modern Aircraft NASA SP-468 : Appendix A (Continued):[488-489] Table V - Characteristics of Illustrative Jet Fighter Aircraft: Physical characteristics". nasa.gov. NASA. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2019. 
  4. ^ Francillon, René J. (1982). Lockheed Aircraft since 1913. Londra: Putnam & Company. ss. 235-254. ISBN 0-370-30329-6. 
  5. ^ a b Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. 26 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2019.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Selig" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  6. ^ a b Roux 2007, p. 213. 5 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "2007, p. 213" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)