İçeriğe atla

Pratt & Whitney J52

Vikipedi, özgür ansiklopedi
J52/JT8A
A J52 cut-out showing its two spools
Tür Turbojet
Ulusal köken Amerika Birleşik Devletleri
Üretici Pratt & Whitney
Ana kullanıcılar Douglas A-4 Skyhawk
Grumman A-6 Intruder
Northrop Grumman EA-6B Prowler
Öncül Pratt & Whitney J57
Ardıl Pratt & Whitney JT8D

Pratt & Whitney J52 (şirket adı JT8A), başlangıçta Amerika Birleşik Devletleri Donanması için 40 kN (9,000 lbf) sınıfında tasarlanmış,[1] eksenel akışlı çift makaralı bir turbojet motordur. A-6 Intruder ve AGM-28 Hound Dog seyir füzesine güç sağladı. 2017 itibarıyla motor hala A-4 Skyhawk ve EA-6B Prowler modellerinde kullanılıyordu.

Motor, popüler bir sivil düşük baypaslı turbofan motor olan Pratt & Whitney JT8D'nin temelini oluşturuyor.

Tasarım ve gelişim

[değiştir | kaynağı değiştir]

J52, 1950'lerin ortasında ABD Donanması için J57 / JT3A'nın küçültülmüş bir türevi olarak geliştirildi.[2] Başlangıçta, 1957'de iptal edilen gelişmiş bir aviyonik model olan A4D-3 Skyhawk'a güç sağlaması amaçlanmıştı. İptal edildikten sonra ABD Hava Kuvvetleri, AGM-28 Hound Dog seyir füzesine güç sağlamak için J52'yi seçti. Motor, bu uygulama için "girişe monte edilmiş konik orta gövde" ve "nozülde değişken bir merkezi tapa" dahil olmak üzere birçok benzersiz özellikle tasarlanmıştır. Ardından, 1958'de ABD Donanması, A-6 Davetsiz Misafirine güç verecek motoru seçti.[3]

YA2F-1 (YA-6A) Intruder için tasarlanan J52-P-6 modeli, STOL kalkışları için 23 derecede aşağı doğru açılabilen benzersiz bir nozüle sahipti; bu üretim A-6'larda kullanılmadı. Tam daire şeklinde geri dönen J52, A-4 Skyhawk'ın bir başka modeli olan A4D-5'e güç sağlamak için seçildi ve sonraki tüm yeni inşa edilmiş modellerde kaldı.[4]

İkiz makaralı J52, beş aşamalı bir düşük basınç birimi ve yedi aşamalı bir yüksek basınç biriminden oluşan bölünmüş 12 aşamalı eksenel bir kompresör kullanır. Kompresörün arkasında, dokuz üniteli bir dairesel kutu yanma odası ve iki aşamalı bölünmüş türbin bulunmaktadır.

Operasyonel geçmişi

[değiştir | kaynağı değiştir]
J52 ile çalışan AGM-28 Hound Dog füzeleri ile B-52F kalkış

1960 yılında, ABD Hava Kuvvetleri Stratejik Hava Komutanlığı (SAC), Boeing B-52 Stratofortress'in, füze bombacının iki direğine yerleştirilmişken Hound Dog'un J52 motorunu ek itme için kullanabilmesi için prosedürler geliştirdi. Bu, ağır yüklü B-52'lerin hava üslerinden daha hızlı uçmalarına yardımcı oldu, bu da üslere nükleer saldırılar durumunda faydalı olurdu. The Hound Dog daha sonra B-52'nin kanat yakıt tanklarından doldurulabilir.[5]

J52-P-3 jet motoruyla çalışan AGM-28 Hound Dog nükleer seyir füzesi.
Orijinal eğilebilir egzoz borularını gösteren sekiz Grumman YA2F-1 Intruder prototipinden biri.
J52-P-3
Bu varyant, 7.500 lbf (33.000 N) itme gücü üretti. P-3 modelinin tasarımı, seyir füzesinin uçmak için tasarlandığı çeşitli irtifalarda motor verimliliğini artırmak için değişken bir giriş kanalı içeriyordu.[6]
J52-P-6
Bu varyant 8,500 lbf (38,000 N) itme gücü üretti ve 23 derece aşağıya doğru dönen nozulu içeriyordu.
J52-P6A
Uçakla indi: A-4E, TA-4J, EA-6B (ilk birkaç). Bu varyant 8.500 pound-kuvvet (38.000 N) üretti itme kuvveti.
J52-P-8A / B
Bu varyant, 9.300 lbf (41.000 N) itme gücü üretti.
J52-P-408
Bu varyant, LPC'deki değişken giriş kılavuz kanatlarını (VIGV), hava soğutmalı türbin kanatlarını içeriyordu ve 11.200 lbf (50.000 N) itme gücü üretti.[7] Hala Arjantin, Brezilya ve Endonezya ile operasyondadır.
J52-P-409
(PW1212) J52-P-408'in geliştirilmiş düşük basınçlı türbin (LPT) ve daha hızlı ivmelenme ile 12.000 lbf (53 kN) itme versiyonu. EA-6B için tasarlandı ve ek olarak A-4 için bir yükseltme olarak pazarlandı. J52-P-409 ayrıca A-6F Intruder II'ye alternatif olarak[8] A-6E'ye uygun maliyetli bir yükseltme olarak önerildi, ancak satın alınmadı. P-409 motoru da EA-6B ADVCAP'de kullanılmak üzere önerildi,[9] ancak bu program üç prototip yapıldıktan ve uçtuktan sonra iptal edildi. P-409, yeni bir motor olarak veya P-408 motorları için bir yükseltme kiti olarak mevcut olacaktı, ancak hiçbir zaman önemli miktarlarda sipariş edilmedi.[10][11]
PW1212
J52-P-409 yeniden belirlendi
PW1216
Grumman Sabre II konsepti için önerilen J52-P409 motorunun bir son yanma türevi (proje daha sonra JF-17 Thunder'a dönüştü). Çin'de tasarlanan afterburner, itme gücünü 16.000 lbf'ye (71 kN) çıkaracaktı.[12]
JT8A
J52'nin ilk versiyonları için şirket tanımı.
JT8B-1
(J52-P-6 / P-6A)
JT8B-3
(J52-P-8A)

Özellikler (J52-P-408)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel özellikler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Tür: turbojet
  • Uzunluk: 118 in (300 cm)
  • Çap: 38 inç (96,5 cm)
  • Kuru ağırlık: 2.318 lb (1.052 kg)
  • Kompresör: eksenel akış, 5 aşamalı LP, 7 aşamalı HP
  • Türbin: tek aşamalı HP, tek aşamalı LP
  • Yakıt tipi: JP-4
  • Maksimum itme: 11.200 lbf (50 kN)
  • Genel basınç oranı: 14.6: 1
  • Hava kütle akışı: 143 lb / s
  • Özgül yakıt tüketimi: 0,79 lb / (lbf⋅h) (22 g / (kN⋅s))
  • İtme-ağırlık oranı: 4.83
  1. ^ Gunston 1989, p.122.
  2. ^ Gunston 2006, p.154
  3. ^ Quotations from Flight, 1961,
  4. ^ Aero Engines 1961 (1961). Flight, July 20, 1961. pp 93-94.
  5. ^ National Museum of the Air Force. North American AGM-28B Hound Dog. "Archived copy". 15 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2007. 
  6. ^ Griswold, W.S., "Mightiest Bomber Fires 1,000 Mile Missile" (1958). Popular Science. Sept. 1958, p.90-91.
  7. ^ A-4 Skyhawk technical information - skyhawk.org 14 Ağustos 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved: 29 July 2009
  8. ^ Greeley, B.M. Jr., "Congressional Clash Threatens A-6F, A-6E Compromise Effort" (1988). Aviation Week & Space Technology, Jan. 11, 1988. p.18.
  9. ^ Polmar, N. "EA-6B Prowler" (2001). The Naval Institute Guide to Ships and Aircraft of the U.S. Fleet, 17th Ed. 2001. p416-417.
  10. ^ "P&W provides more EA-6 power" (1987). Flight International, Sept. 19, 1987. p.15.
  11. ^ "Uprated A-4 Marketed" (1988). Flight International, Feb. 13, 1988. p.16.
  12. ^ "Pratt & Whitney's PW1216 turbojet 29 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (1987). Flight International. September 26, 1987. Page 62.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]