çok

Eski Türkçe

• IPA^(anahtar): /ˈt͡ʃoc/
• Heceleme: çok

çok

1. aşırı şekilde, fazla

   zıt anlamlısı: az

   Biz çocuklar evimizi çok beğendik. — A. Kutlu

• çok kıvrak,
• köprünün altından çok sular aktı

• birçok

çok (karşılaştırma daha çok, üstünlük en çok)

1. değer, derece, kemiyet, nicelik, güç, sayı v.s. bakımından büyük ve aşırı olan

   Bana matematik çok kolay geldi. — F. R. Atay

• çoğu zarar, azı karar

• Türk Dil Kurumuna göre "çok" maddesi

• Koç, koç

Eski Türkçe

• Heceleme: çok

çok

1. çok

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki