bitişik

bitişik (belirtme hâli bitişiği, çoğulu bitişikler) bitişik -ği

[1] komşu olan, yandaki

bi·ti·şik

[1] "bitişikteki kadın,..."

• Türk Dil Kurumuna göre "bitişik" maddesi

bitişik (karşılaştırma daha bitişik, üstünlük en bitişik)

[1] birbirine dokunacak kadar yakınlaşmış veya yan yana olan

[2] yandaki

[2] "bitişik odadaki kadın,..."