İçeriğe atla

pınar

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Pınar

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi پنار‎.

Söyleniş

[değiştir]

pınar (belirtme hâli pınarı, çoğulu pınarlar)

  1. (coğrafya, hidroloji) yerden kaynayarak çıkan su, ve bu suyun çıktığı yer
  2. (bulak, göze, kaynak, memba)
    Paşaoluk Yaylası'nın her bucağından bir pınar kaynar. — R. H. Karay
  3. çeşme
    Evlerinin önü çatal pınarlar. İçerler suyunu beni anarlar. — Halk türküsü

Çekimleme

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]

Gagavuzca

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Farsça

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: pı‧nar

pınar

  1. (coğrafya, hidroloji) kaynak, memba
  2. (coğrafya, hidroloji) kaynak suyu, memba suyu

Kaynakça

[değiştir]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki