Aller au contenu

arimeu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « arimer ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin arimeu arimeus
femrin 1 arimeuse arimeuses
femrin 2 arimresse arimresses

arimeu omrin

  1. fijheu d’ arimés.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
arimeu