Aller au contenu

avå

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : ava.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : « a » + «  »

Prononçaedje

[candjî]

Divancete

[candjî]
Alofômes
avå avår

avå (nén candjåve)

  1. dins tote li stindêye di.
    • Il est todi avå les voyes.
    • Vos dirîz k’ nos deus pôves djubets,
      Vont piede leu manaedje avå l’ roweJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.29, “On Baguège Jus d’la Mouse” (fråze rifondowe).
    • Si vos årîz veyou l’ binamé abé, comint k’ i rotéve sins s’ sicrandi, avå l’ viyaedje. — George Staelens (fråze rifondowe).
    • Cwand l' aiwe do bî ni potchive pus l' vene,
      I s' pormoennéve avå les prés,
      Contant l' hopea d' saetch al farene,
      K' aveut-st ahoplé d' beas broûlésJoseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.83 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe).
  2. emey, amon.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
dins tote li stindêye di

Sustantif

[candjî]

avå omrin todi singulî

  1. direccion d' ene aiwe k' est dins l' sinse do corant.

Contråve

[candjî]

amont

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
avå