Aller au contenu

costindje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « coster », avou l’ cawete « -indje » (des sustantifs fwaits so des viebes)

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
costindje costindjes

costindje femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. «cwårs» k' èn ovraedje, ene ocupåcion, ene fiesse… fwait dispinser.
    • Ki c' est grand poenne d' inmer ces båsheles;
      C' est pår totès costindjes k' i fåt mete åtoû d' zeles Tchanson Decroyî (fråze rifondowe).
    • Tot ça, c' est des costindjes Motî Alphonse Massaux (fråze rifondowe).
    • N' åront waire di costindje avou lu Motî Alphonse Massaux (fråze rifondowe).
    • Mins cwand 'le ni nos ravizèt nén
      C' est dvins l' costindje po les mousmints
      Les båsheles!
      Camille Gaspard (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
cwårs dispinsés po ene sacwè