Aller au contenu

durer

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : dure.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Tayon-bodje latén « durare » (minme sinse)

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) deure
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) durez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) durans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) durnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) durrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) duréve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) deure
pårt. erirece (dj’ a, vos av) duré
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

durer (v. sins coplemint)

  1. dimorer insi ene longue termene.
    • Li guere deure dedja cwatre ans, mins ele ni durrè pus waire Motî Toussaint (fråze rifondowe).
    • Si amour, lon d’ esse on houhou,
      Lon d’ esse come on direut ene passåde,
      A duré djusk’ a s’ moirt. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.107-108, “Li Paradis des Ch’vâx” (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. ça n’ durrè nén ostant k’ les contribucions
  2. ça durrè ostant ki l’ bea tins
  3. fé durer l’ plaijhi

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E165, S109, S36

Ratournaedjes

[candjî]
continouwer a esse insi

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /dy.ˈʁe/

Viebe

[candjî]

durer (viebe å coplemint)

  1. durer (mot scrît e francès come e walon, mins prononcî diferinnmint)