Przejdź do zawartości

Powiat suski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat suski
powiat
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

TERC

1215

Siedziba

Sucha Beskidzka

Starosta

Józef Bałos

Powierzchnia

685,75 km²

Populacja (31.12.2020)
• liczba ludności


83 761[1]

• gęstość

122,8 os./km²

Urbanizacja

25,16%

Tablice rejestracyjne

KSU

Adres urzędu:
ul. Mickiewicza 19
34-200 Sucha Beskidzka
Szczegółowy podział administracyjny
Plan powiatu suskiego
Liczba gmin miejskich

2

Liczba gmin miejsko-wiejskich

1

Liczba gmin wiejskich

6

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Powiat suski – powiat w Polsce (województwo małopolskie), reaktywowany w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Sucha Beskidzka. Pozostałe miasta w powiecie suskim to Jordanów i Maków Podhalański.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W skład powiatu wchodzą:

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Teren powiatu suskiego jest górzysty – znajdują się tam górskie pasma Beskidów (idąc od północnego zachodu): Beskidu Małego (z Łamaną Skałą – 929 m n.p.m. i Leskowcem – 918 m), Beskidu Makowskiego (z Pasmem Pewelsko-Ślemieńskim i pasmem Koskowej Góry – 866 m) oraz Beskidu Żywieckiego (z Pasmem Jałowieckim[2] i Pasmem Babiogórskim). Najwyższym szczytem górskim powiatu jest Babia Góra – 1725 m n.p.m., położona na granicy z powiatem nowotarskim. Inne ważne szczyty powiatu to: Polica – 1369 m, Jałowiec – 1111 m, Czerniawa Sucha – 1062, Lachów Groń – 1045 m, Koskowa Góra – 866 m. Najniżej położony punkt powiatu znajduje się w dolinie Skawy na północ od Zembrzyc (około 325 m n.p.m.). Różnica pomiędzy najwyższym a najniższym punktem powiatu wynosi około 1400 m.

Pod względem geologicznym obszar powiatu położony jest w obrębie fliszu karpackiego, sfałdowanego w czasie orogenezy alpejskiej. Pasma górskie tego obszaru tworzą dwie płaszczowiny: płaszczowina śląska, z której zbudowany jest Beskid Mały oraz magurska, z której zbudowane są Beskid Makowski i Żywiecki. Obie płaszczowiny zbudowane są z naprzemianległych warstw bardziej odpornych piaskowców i miękkich łupków. Układ tych skał mniej lub bardziej podatnych na erozję doprowadził do powstania charakterystycznego układu pasm i dolin. W Beskidzie Małym, w rezerwacie przyrody Madohora znaleźć można interesujące formy skalne zbudowane z piaskowców godulskich jednostki śląskiej. Obszar powiatu suskiego narażony jest na występowanie osuwisk – przykładem ich niszczącej siły jest osuwisko w Lachowicach, które w 2001 zniszczyło kilkanaście domów.

Na klimat powiatu wpływa jego położenie w obszarze górskim, gdzie temperatura powietrza spada wraz z wysokością. Doliny górskie i niższe szczyty do wysokości około 700 m n.p.m. leżą w obrębie piętra umiarkowanie ciepłego. Wyżej znajdują się piętra umiarkowanie chłodne (do 1080 m), chłodne (do 1400 m) i bardzo chłodne (pow. 1400 m). Średnie roczne temperatury kształtują się od 8 °C w dolinach do 0,5 °C na Babiej Górze, a średnie opady od około 800–1000 mm w najniższych partiach do ponad 1500 mm powyżej 1400 m n.p.m. W dolinach występuje dość często zjawisko inwersji temperatur. Z zachodu i południowego zachodu wieją czasami dość silnie wiatry, niekiedy o charakterze wiatru halnego.

Najważniejszą rzeką powiatu jest Skawa, która płynie z południowo-wschodniej części powiatu na północ. Nieomal cały powiat położony jest w zlewni górnej Skawy, poza wsiami Hucisko na zachodzie (dorzecze Soły) i Łętownią na wschodzie (dorzecze Raby). Najważniejsze dopływy Skawy na terenie powiatu suskiego to: Bystrzanka, Skawica, Stryszawka i Paleczka. Dolina Skawy stanowi główną oś osadniczą powiatu, w której lokują się trzy miasta powiatu Sucha Beskidzka, Maków Podhalański i Jordanów. W północnej części powiatu znajduje się fragment Jeziora Mucharskiego.

Obszar powiatu suskiego jest gęsto porośnięty lasami – lasy i tereny leśne zajmują 46,4% jego powierzchni. W niektórych gminach powiatu odsetek ten jest wyższy, np. w gminie Zawoja – 61,3% i w gminie Bystra-Sidzina – 54,2%. Natomiast użytki rolne stanowią 43,3% powierzchni powiatu, w tym 16,1% to łąki i pastwiska. W dolnych partiach gór pola uprawne wyparły pierwotne lasy bukowo-jodłowo-świerkowe z domieszką jawora. Jedynie w górnych partiach zachowała się w stanie naturalnym buczyna karpacka z pewnym udziałem jodły, wypieranej jednak przez świerk. W poszyciu leśnym dominują paprocie i borówka czarna. Na najwyższych szczytach powiatu znaleźć można kolejne piętra roślinności: karpacki bór świerkowy (1150–1400 m), piętro kosodrzewiny (1400–1650 m) i piętro alpejskie (pow. 1650 m).

Szczególnie cenne pod względem przyrodniczym obszary powiatu suskiego chronione są w Babiogórskim Parku Narodowym oraz Parku Krajobrazowym Beskidu Małego. Planowane jest również utworzenie parku krajobrazowego obejmującego obszar Beskidu Makowskiego i część Pasma Babiogórskiego znajdujących się poza parkiem narodowym. Poza tym znajdują się tutaj dwa rezerwaty przyrody Madohora i na Policy im. prof. Zenona Klemensiewicza oraz liczne pomniki przyrody.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Historycznie obszar ten był pod wpływem różnych ośrodków administracyjnych. Głównym ośrodkiem regionalnym był od wieków Kraków. Natomiast na szczeblu subregionalnym różne części dzisiejszego powiatu suskiego podlegały różnym ośrodkom, m.in. Oświęcimowi, Zatorowi (księstwo oświęcimsko-zatorskie), Lanckoronie (starostwo lanckorońskie), Żywcowi, Wadowicom, Myślenicom czy Nowemu Targowi. Jedynie w okresie międzywojennym, w latach 1924–1931, istniała jednostka o podobnym zasięgu – powiat makowski z siedzibą starostwa w Makowie. Jednak twór ten był zbyt słaby pod względem ekonomicznym i po kilku latach został rozwiązany.

Powiat suski został powołany dnia 1 stycznia 1956 roku w województwie krakowskim, czyli 15 miesięcy po wprowadzeniu gromad w miejsce dotychczasowych gmin (29 września 1954) jako podstawowych jednostek administracyjnych PRL. Na powiat suski złożyły się 3 miasta i 26 gromad, które wyłączono z trzech ościennych powiatów w tymże województwie[3]:

1 stycznia 1973 roku zniesiono gromady i osiedla, a w ich miejsce reaktywowano gminy. Powiat suski podzielono na 3 miasta i 8 gmin[5]:

Po reformie administracyjnej obowiązującej od 1 czerwca 1975 roku terytorium zniesionego powiatu suskiego podzielono między dwa nowo utworzone województwa[7]:

  • bielskie – miasta Maków Podhalański i Sucha Beskidzka oraz gminy Budzów, Maków Podhalański, Stryszawa, Zawoja i Zembrzyce
  • nowosądeckie – miasto Jordanów oraz gminy Bystra-Sidzina, Jordanów i Spytkowice

15 stycznia 1976 roku zniesiono gminy Bystra-Sidzina (włączono do gminy Jordanów) i Spytkowice (podzielono między gminy Jordanów i Raba Wyżna)[8]. 2 lipca 1976 roku do Suchej przyłączono z Makowa obszary przysiółków Garce, Jasnochowa, Pikieta, Spiwie i Zbój o powierzchni 154 ha[9]. 1 stycznia 1992 roku miasto i gminę wiejską Maków Podhalański połączono we wspólną gminę miejsko-wiejską; dokonano także podziału wspólnych organów działających w mieście i gminie Jordanów[10]. Tego samego dnia odtworzono gminę Bystra-Sidzina[11]. 27 listopada 1996 roku miasta Jordanów i Sucha Beskidzka zostały określone jako gminy miejskie[12]. 1 stycznia 1998 roku reaktywowana została także gmina Spytkowice (wyodrębniona z gminy Raba Wyżna)[13].

Wraz z reformą administracyjną z 1999 roku w nowym województwie małopolskim przywrócono powiat suski[14], w porównaniu z obszarem z 1975 roku zmniejszony o gminę Spytkowice, która znalazła się w powiecie nowotarskim w tymże województwie. Powiat suski należy do Euroregionu Beskidy.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2005):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
osób % osób % osób %
Ogółem 81 885 100 41 255 50,38 40 630 49,62
Miasto 20 583 25,14 10 669 13,03 9914 12,11
Wieś 61 302 74,86 30 586 37,35 30 716 37,51

Poniższa tabela przedstawia gminy powiatu suskiego uszeregowane według ich powierzchni, liczby ludności w 2004 i gęstości zaludnienia.

Lp. Gmina Powierzchnia Lp. Gmina Ludność Lp. Gmina gęstość
zaludnienia
1 gmina Zawoja 128,8 1 gmina Maków Podhalański 15 812 1 Sucha Beskidzka 355,1
2 gmina Stryszawa 113,24 2 gmina Stryszawa 11 715 2 Jordanów 244,6
3 gmina Maków Podhalański 108,94 3 gmina Jordanów 10 431 3 gmina Maków Podhalański 145,1
4 gmina Jordanów 92,65 4 Sucha Beskidzka 9750 4 gmina Zembrzyce 138,5
5 gmina Bystra-Sidzina 80,43 5 gmina Zawoja 8815 5 gmina Jordanów 112,6
6 gmina Budzów 73,41 6 gmina Budzów 8246 6 gmina Budzów 112,3
7 gmina Zembrzyce 39,9 7 gmina Bystra-Sidzina 6372 7 gmina Stryszawa 103,5
8 Sucha Beskidzka 27,46 8 gmina Zembrzyce 5527 8 gmina Bystra-Sidzina 79,2
9 Jordanów 20,92 9 Jordanów 5118 9 gmina Zawoja 68,4
  • Piramida wieku mieszkańców powiatu suskiego w 2014 roku[15].


Według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 84 197 osób[16].

Transport

[edytuj | edytuj kod]
Transport w powiecie suskim

Główną trasą drogową powiatu suskiego jest droga krajowa 28 ZatorMedyka przebiegająca z północy na wschód powiatu przez trzy główne miasta powiatu Suchą Beskidzką, Maków Podhalański i Jordanów. Przez wschodnie krańce powiatu przebiega krótki odcinek drogi krajowej 7, tzw. zakopianki. Od drogi krajowej 28 odchodzą drogi wojewódzkie: droga wojewódzka nr 956 ZembrzyceSułkowice, droga wojewódzka nr 946 Sucha BeskidzkaŻywiec oraz droga wojewódzka nr 957 BiałkaZawojaJabłonka. Ta ostatnia trasa pokonuje Przełęcz Lipnicką na wysokości 1010 m n.p.m., stanowiąc najwyżej położoną trasę komunikacyjną w Beskidach Zachodnich.

Głównym węzłem kolejowym jest stacja kolejowa w Suchej Beskidzkiej, która powstała w 1884 jako stacja Kolei Transwersalnej. Położona jest przy liniach kolejowych SkawinaŻywiec i Sucha BeskidzkaChabówka. W północnej części powiatu znajduje się fragment nieczynnej już linii TrzebiniaSkawce. Obecnie najważniejszym połączeniem kolejowym powiatu jest połączenie KrakówZakopane, na którym kursują pociągi osobowe, pospieszne i InterCity. Połączenie kolejowe do Wadowic zostało zlikwidowane w 2002[17].

Lokalne połączenia autobusowe obsługują przedsiębiorstwa komunikacji samochodowej Beskidus (dawny PKS Sucha Beskidzka) z główną bazą w Suchej Beskidzkiej[18] oraz PPKS Nowy Targ z lokalną bazą w Jordanowie[19]. PKS Nowy Targ obsługuje głównie wschodnią część powiatu (miasto Jordanów, gminy Jordanów i Bystra-Sidzina), natomiast Beskidus pozostałe gminy z zachodniej części powiatu. W latach 1990–2003 istniały również połączenia autobusowe Miejskiego Zakładu Komunalnego w Makowie Podhalańskim, obsługujące głównie wsie gminy Maków Podhalański. W 2003 został on zlikwidowany, a autobusy, pracownicy i połączenia autobusowe zostały przejęte przez ówczesny PKS Sucha Beskidzka[20]. Poza połączeniami autobusowymi ważną rolę odgrywają w powiecie połączenia obsługiwane przez mikrobusy.

Kultura i turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Powiat suski jest obszarem o dużym potencjale turystycznym, zwłaszcza jeżeli chodzi o pieszą turystykę górską, uprawianie sportów zimowych. Na terenie powiatu przebiegają liczne szlaki turystyczne, w tym Główny Szlak Beskidzki. Przez powiat przebiegają również szlaki tematyczne: szlak architektury drewnianej oraz Małopolski Szlak Owocowy (szlak borówkowy w Zawoi). W powiecie rozwija się również agroturystyka.

Obecnie najważniejszym ośrodkiem turystycznym regionu jest Zawoja, położona u stóp Babiej Góry. Na terenie powiatu znajduje się 108 obiektów noclegowych, które oferują 4,2 tys. miejsc.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Zestawienie zabytków nieruchomych w powiecie suskim [21]:

  • gmina Budzów:
    • Bieńkówka:
      • kościół parafialny pw. Świętej Trójcy, 1793, nr rej.: A-435/86 z 19.08.1986
  • gmina Bystra-Sidzina
    • Bystra:
      • park dworski z aleją lipową, poł. XIX, nr rej.: A-660 z 23.03.1992
    • Sidzina:
      • kościół pw. św. Mikołaja z XVIII wieku, wraz z cmentarzem kościelnym oraz ogrodzeniem ze stacjami drogi krzyżowej, nr rej.: A-656 z 20.02.1992
      • dom drewniany nr 130 z około połowy XIX wieku, nr rej.: 490 z 27.05.1987
Ogród dworki w Wysokiej
  • gmina Jordanów
    • Łętownia
    • Toporzysko
      • dwór drewniany z XVIII wieku, nr rej.: 114/2/58 z 19.02.1958 (nie istnieje)
      • ogród dworski z przełomu XIX/XX wieku, nr rej.: A-293/80 z 21.11.1980
      • spichrz dworski z 1800, nr rej.: 114/3/58 z 19.02.1958
      • spichrz drewniany w zagrodzie nr 143 z XIX wieku, nr rej.: 114/4/58 z 20.02.1958
    • Wysoka
      • zespół dworski z 1 połowu XVII wieku, przebudowany w XX wieku:
        • dwór, nr rej.: 11/52-Kr.35 z 20.08.1935 oraz A-209 z 24.12.1976
        • ogród, nr rej.: A-840 z 22.10.1997
Kościół parafialny pw. Przenajświętszej Trójcy w Jordanowie
  • Jordanów
      • kościół parafialny pw. Przenajświętszej Trójcy, 1908-13, nr rej.: I-4-39/48 z 15.03.1949 oraz A-754 z 25.07.1994
      • ratusz, Rynek 1, 1911, nr rej.: A-789 z 22.12.1995
      • zajazd „Poczekaj”, obecnie dom mieszkalny, ul. Kolejowa 10, poł. XIX, nr rej.: A-788 z 27.12.1995
      • zespół dworski w przysiółku Chrobacze, 2 poł. XVIII–XIX, nr rej.: A-329 z 12.01.1971 oraz A-526 z 11.12.1987:
        • dwór, drewniany
        • park z alejami dojazdowymi, nr rej.: 111/5/56 z 16.01.1956
  • gmina Maków Podhalański
    • Maków Podhalański
      • dom, ul. 3-go Maja 24, 1896, nr rej.: A-666/95 z 3.02.1995
      • ruiny huty żelaza wraz z murem oporowym, ul. Moniuszki, 1844–1845, nr rej.: A-502/87 z 2.06.1987
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Lachowicach
  • gmina Stryszawa
    • Lachowice
      • zespół kościoła śś. Piotra i Pawła, 1789, 2 poł. XIX, nr rej.: kl.V-WK/101/31/61 z 28.12.1961 oraz A-428/86 z 2.09.1986:
        • kościół, drewniany
        • organistówka, drewniana, po poł. XIX
        • piwnice
        • cmentarz przykościelny
        • ogrodzenie, drewniane
      • młyn wodny, drewniany, przed 1871, nr rej.: kl.V-115/6/56 z 3.03.1956 oraz A-301/78 z 21.04.1978 (nie istnieje)
    • Stryszawa
      • budynek zarządu dóbr Sucha, obecnie leśnictwo, 2 poł. XIX, wraz z drewnianym budynkiem gospodarczym nr rej.: A-643/89 z 5.10.1989
Zamek w Suchej
Karczma „Rzym”
  • Sucha Beskidzka
      • układ urbanistyczny, k. XVIII, nr rej.: A-511 z 4.09.1987
      • zespół dawnego klasztoru kanoników regularnych, 1613-XVIII-XIX, nr rej.: A-334 z 6.12.1971 oraz A-187/77 z 20.09.1977:
        • kościół (stary) pw. Nawiedzenia NMP, 1613–1614
        • kaplica-dzwonnica, murowano-drewniana, 1624–1630, 1818
        • kaplica I, 1624–1630
        • kaplica II, 1624–1630
        • cmentarz przykościelny
        • ogrodzenie
      • klasztor, ob. plebania, 1624–1630, nr rej.: A-332 z 6.12.1971 oraz A-377/79 z 5.09.1980
      • cmentarz parafialny z kaplicą z 1865 i ogrodzeniem, ul. Szpitalna, nr rej.: A-624/89 z 11.10.1989
      • zespół zamkowy, ul. Zamkowa, XVI–XIX, nr rej.: XII-47/30 z 9.04.1930, A-22 z 16.04.1968 oraz A-378/79 z 8.09.1980:
        • zamek, ul. Zamkowa 1, 1554–1614, 1708, 1882-7, 1905
        • park z układem wodnym i elementami małej architektury, XVIII–XIX
        • zespół zabudowy gospodarczej, ok. 1860
      • zespół dawnego zajazdu, ul. Role 182, nr rej.: kl.V.WK-114/6/59 z 10.09.1959 oraz A-454/86 z 19.08.1986 :
        • zajazd, obecnie dom, drewniany, 1825
        • budynek gospodarczy, murowany, 1 poł. XIX
        • altana, drewniana
      • karczma „Rzym”, Rynek 1, drewniana, 2 poł. XVIII, nr rej.: A-432/83 z 20.10.1983
      • dom, ul. Mickiewicza 38, drewniany, 1875, nr rej.: A-507/87 z 19.06.1987
      • dom mieszkalno-gospodarczy, ul. Mickiewicza 130, drewniany, k. XVIII–1 poł. XIX, nr rej.: A-720/95 z 10.01.1996
      • spichrz, ul. Sumerówka 6, drewniany, 1 poł. XIX, nr rej.: A-526/87 z 30.10.1987
Chałupa Gancarczyka w Zawoi-Markowej
  • gmina Zawoja
    • Zawoja
      • kościół parafialny pw. św. Klemensa, drewniany, 1888, nr rej.: A-414 z 26.09.1973 oraz A-450/86 z 18.04.1986
      • karczma drewniana z 1836, nr rej.: A-449/86 z 17.04.1986
      • budynek nadleśnictwa z 1878 wraz z zabudową gospodarczą, nr rej.: A-609/89 z 3.10.1989
      • budynek mieszkalno-gospodarczy nr 467 (Zawoja-Czatoża), drewniany/murowany z lat 30. XX wieku, nr rej.: A-508/87 z 20.06.1987
      • zespół budownictwa drewnianego, na terenie zagrody nr 776, Markowe Rówienki (Zawoja-Markowa), nr rej.: A-89/M z 10.05.2007:
        • chałupa Stopiaka z Zawoi-Budzonie, drewniana, 1802-15
        • chałupa Gancarczyka, drewniana, 1910
        • kuźnia, drewniana, pocz. XX
        • spichrz drewniany, z piwnicą ziemną, pocz. XX
        • chałupa Kudzi, nr 776, drewniana, 1900, nr rej.: A-506 z 19.06.1987
      • kapliczka pw. św. Jana Chrzciciela (Zawoja-Policzne), 2 poł. XVIII, nr rej.: A-1142/M z 7.10.2009
  • gmina Zembrzyce
    • Śleszowice
      • dwór, drewniany, 1809, nr rej.: I-3-52/47 z 17.12.1947 (nie istnieje)
    • Zembrzyce
      • zespół dworski, pocz. XIX, nr rej.: A-368/78 z 17.10.1978:
        • dwór
        • ogród (nie istnieje)
  • skansen w Sidzinie (filia Orawskiego Parku Etnograficznego w Zubrzycy Górnej)
  • skansen w Zawoi Markowej im. Józefa Żaka
  • Izba Regionalna w Suchej Beskidzkiej w „Domku Ogrodnika” – zbiory etnograficzne Towarzystwa Miłośników Ziemi Suskiej
  • Izba Regionalna Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Makowskiej w Makowie Podhalańskim
  • Ośrodek Edukacyjny Babiogórskiego Parku Narodowego w Zawoi Barańcowej
  • Muzeum Turystyki Górskiej PTTK w Zawoi – Markowe Szczawiny
  • Beskidzkie Centrum Zabawkarstwa Ludowego – Warsztaty Twórcze w Stryszawie

Wydarzenia kulturowe i sportowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Dni Ziemi Suskiej – maj
  • Dni Makowa Podhalańskiego – czerwiec
  • Dni Jordanowa – sierpień
  • Święto Zabawki w Stryszawie – czerwiec
  • Suskie Spotkania z Folklorem – lipiec
  • Tydzień Kultury Beskidzkiej w Makowie Podhalańskim – sierpień
  • Dni Muzyki na Zamku w Suchej Beskidzkiej – wrzesień
  • Babiogórska Jesień w Zawoi – wrzesień–październik
  • Międzynarodowy Bieg po Ziemi Makowskiej
  • Wyścigi Rowerów Górskich w Suche Beskidzkiej
  • Wyścigi Psich Zaprzęgów w Zawoi

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie powiaty

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20].
  2. Niekiedy zaliczane do Beskidu Makowskiego.
  3. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 287.
  4. Obecna nazwa Białka.
  5. Polska – Zarys encyklopedyczny. PWN, 1974.
  6. Obecnie w powiecie nowotarskim.
  7. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92.
  8. Dz.U. z 1976 r. nr 1, poz. 12.
  9. Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 144.
  10. Dz.U. z 1991 r. nr 87, poz. 397.
  11. Dz.U. z 1991 r. nr 115, poz. 497.
  12. Dz.U. z 1996 r. nr 130, poz. 612.
  13. Dz.U. z 1997 r. nr 116, poz. 742.
  14. Dz.U. z 1998 r. nr 103, poz. 652.
  15. Powiat suski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  16. GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020.
  17. Stacja kolejowa Sucha Beskidzka – Baza Kolejowa.
  18. „Beskidus” Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Suchej Beskidzkiej Spółka z o.o.. [dostęp 2012-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-25)].
  19. Przedsiębiorstwo Państwowej Komunikacji Samochodowej Nowy Targ. ppks.nowy.targ.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-15)]..
  20. Rusin D., 2003, Zmierzch czerwonych autobusów, Kronika Beskidzka, nr 9 (2406), dodatek suski, s. 1-2.
  21. Zestawienie zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2013. [dostęp 2013-12-28]. (pol.).
  22. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2016-01-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Michałowicz-Kubal M., 2002, Powiat suski, Krosno
  • Hampel J., Kiryk F. (red.), 1998, Sucha Beskidzka, Kraków.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]