İçeriğe atla

Lityum nitrat

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Lityum nitrat
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.029.290 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
RTECS numarası
  • QU9200000
  • InChI=1S/Li.NO3/c;2-1(3)4/q+1;-1
    1/Li.NO3/c;2-1(3)4/q+1;-1
  • [Li+].[N+](=O)([O-])[O-]
Özellikler
Molekül formülü LiNO3
Molekül kütlesi 68.946 g/mol
Görünüm Beyaz veya açık sarı katı
Yoğunluk 2.38 g/cm3
Erime noktası 255 °C (491 °F; 528 K)
Kaynama noktası 600 °C (1112 °F; 873 K) Bileşenlerine ayrışır.
Çözünürlük (su içinde) 52.2 g/100 mL (20 °C)
90 g/100 mL (28 °C)
234 g/100 mL (100 °C)
Çözünürlük Etanol, metanol, piridin, amonyak ve asetonda çözünür.
Tehlikeler
İş sağlığı ve güvenliği (OHS/OSH):
Ana tehlikeler Tahriş edici
NFPA 704
(yangın karosu)
Parlama noktası Yanıcı değildir.
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC):
LD50 (medyan doz)
1426 mg/kg (oral, sıçan)
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Lityum nitrat LiNO3 formüllü inorganik bileşik. Nitrik asitin lityum tuzudur. Lityum karbonat veya lityum hidroksitin nitrik asit ile reaksiyonundan elde edilir.

Liyum nitrat, nitrik asit ve lityum karbonat tepkimesinden sentezlenebilir.

Li2CO3 + 2 HNO3 → 2 LiNO3 + H2O + CO2

Genel olarak, LiNOoluşumunda bütün asitin ne zaman nötralize olduğunu belirlemek için bir pH indikatörü kullanılır. Ancak, bu nötralizasyon karbondioksit üretiminin kaybolması ile de anlaşılabilir.[1] S onunda oluşan su yığını ısıtılarak uzaklaştırılabilir.

Termal bileşenlerine ayrışmadan dolayı LiNO3 lityum oksit (Li2O), nitrojen dioksit ve oksijen verir:

4 LiNO3 → 2 Li2O + 4 NO2 + O2

Diğer grup nitratlar nitrit tuzu ve oksijen oluşturacak şekilde ayrışır.

Lityum nitrat oldukça iyibir yükseltgendir.[2]

Lityum nitrat sudan yoğundur.[2]

  1. ^ "Synthesis database: Lithium nitrate synthesis". Amateur Science Network. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  2. ^ a b "Chemical Datasheet". CAMEO Chemicals. 21 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2012. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]