Коксартроз

Коксартроз
Спэцыяльнасьць	рэўматалёгія
Коксартроз у Вікісховішчы

Коксартро́з (па-лацінску: coxarthrosis) — артроз лагвосьцегнавых суставаў(d). поліэтыялягічнае(d) захворваньне, якое разьвіваецца на падставе розных паталягічных станаў лагвосьцегнавой суставы.

Вылучаюць першасны другасны коксартрозы.

Першасны коксартроз разьвіваецца міжвольна, другасны вынікае як наступства папярэдніх захворваньняў лагвосьцегнавой суставы, якія ёсьць этыялягічным фонам:

• прыроджаная дысплязія лагвосьцегнавой суставы;
• траўматычныя пашкоджаньні;
• юнацкі эпіфізыёліз(d) галоўкі сьцягна;
• остэахондрапатыя(d) галоўкі сьцегнавой косткі;
• эпіфізарныя і спандыляэпіфізарныя дысплязыі;
• наступствы запальных захворваньняў суставаў.

• болі пахвіны, сьцягна, крумянак і паясьніцы(d)
• абмежаваная рухомасьці лагвосьцегнавой суставы
• кульгавасьць
• скарачэньне хворай канцавіны.

Пры дыягностыцы захворваньня ацэньваецца ступень магчымасьці руху сьцягном у бакі, а таксама вярчэньня ўнутар і вонкі. У выпадку няпэўнасьці неабходна выканаць рэнтгенаграфію. Пры адсутнасьці прызнакаў іншага захворваньня лагвосьцегнавой суставы дыягназ вызначаецца звужэньнем сустаўнай шчыліны і наяўнасьцю остэафітаў.

Пры лячэньні можна выкарыстаць рэабілітацыйную гімнастыку (фізыятэрапію), процізапальныя ці проціболевыя сродкі. У выпадку хірургічнага лячэньня выкарыстоўваецца апэрацыя Паўэлса(d) ці закладаньне эндапратэзу(d).

• Franciszek Kokot. Choroby Wewnętrzne. — Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991. — С. 344—345. — ISBN 83-200-1551-0
• Witold S. Gumułka, Wojciech Rewerski i inni. Encyklopedia zdrowia tom I. — wydanie 6. — Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. — С. 895—897. — ISBN 83-01-11680-3