Pelagijska ostrva
 Pogled na plažu na ostrvu Lampedusa | |
| Geografija | |
|---|---|
| Površina | 25.5 km2 |
| Administracija | |
| Država |  Italija |
| Demografija | |
| Stanovništvo | 6.500 |
Pelagijska ostrva (italijanski: Isole Pelagie; sicilijanski: Ìsuli Pilaggî), čine tri su mala ostrva Lampedusa, Lampione i Linosa, smještena u Sredozemnom moru između Malte i Tunisa, južno od Sicilije. Na sjeverozapadu se nalazi ostrvo Pantelleria i Sicilijanski moreuz. Sva tri ostrva dio su općine Lampedusa i Linosa. Geološki, dio arhipelaga (Lampedusa i Lampione) nalazi se na afričkom kontinentalnom pojasu[1][2] dok je Linosa vulkanskog porijekla. Administrativno ostrva spadaju u sicilijansku pokrajinu Agrigento i predstavljaju najjužniji dio Italije.
Uprkos malim poljoprivrednim područjima, ostrva su neprirodno neplodni zbog bezobzirne sječe šuma i nestanka autohtonih nasada maslina, smreke i rogača. Nekada u prošlosti veći dio krajolika bilo je poljoprivredno zemljište omeđeno suhozidima dok se danas lokalna privreda zasniva na uzgoju i konzerviranju spužvi uz turizam koji je zastupljen na Lampedusi.
Etimologija[uredi | uredi izvor]
Ostrva su dobila naziv iz grčkog jezika od riječi: πέλαγος, pélagos što znači otvoreno more.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Najveće ostrvo je Lampedusa od oko 20 km2 površine, a ujedno je i najnaseljenij e s oko 5000 stanovnika. Drugo najveće ostrvo je Linosa, dok je najmanje Lampione. Ukupno imaju oko 6.500 stanovnika. Vegetacija je posvuda neplodna, a obale su oposebno visoke i razuđene. Najveća nadmorska visina arhipelaga nalazi se na Linosi (koje je vulkanskog porijekla), na planini Vulcano (195 m nadmorske visine).
Okoliš[uredi | uredi izvor]
BirdLife International je Pelagijsko ostrvo prepoznao kao važno područje za ptice (IBA) jer je pogodno za razmnožavanje populacija žutokljunih burnica i evropskih vranaca.[3]
Zaštićeno morsko područje[uredi | uredi izvor]
Posebna ekološka briga na ostrvima je zaštita glavate moske kornjače koja je ugrožena u cijelom Sredozemlju jer su njena prirodna gnijezdilišta potisnuta širenjem turizma. U Italiji su plaže Pozzolana di Ponente na Linozi i Isola dei conigli na Lampedusi dva posljednja preostala mjesta na kojima kornjača redovito polaže jaja, a ostala (veća) su u južnoj Kalabriji (blizu Reggio Calabrije). Prirodni rezervat Area Marina Protetta Isole Pelagie, koji obuhvata sva tri ostrva, osnovan je 2002. godine.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Pelagie". Treccani.it. 2010. Pristupljeno 27. 6. 2024.
- ^ "Agreement between the Government of the Republic of Tunisia and the Government of the Italian Republic concerning the Delimitation of the Continental Shelf between the two Countries 20 August 1971" (PDF). www.un.org. United Nations. 1971. Pristupljeno 27. 6. 2024.
- ^ "Isole Pelagie". BirdLife Data Zone. BirdLife International. 2022. Pristupljeno 27. 6. 2024.