Saltu al enhavo

Ĵuro

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Ĵuro estas memvola, festa atesto aŭ promeso ĝenerale farite memvole. La ĵuro ofte aludis, ke falsan ĵuron aŭ neplenumon de ĵuro sekvas Dia puno. Oni ofte uzas ĵuron en juĝa proceso.

La antikvaj ĝermanoj, grekoj, romianoj kaj la skitoj ĵuris je sia glavo aŭ alia armilo.

La ĵuro reiras al la ŝuemra civilizo, kiam oni faris ĵuron antaŭ dioj. En la antikva Egipto, oni ĵuris je sia vivo. Pli poste oni ĵuris je sia vivo, honesto, kredo. Nuntempe leĝo ofte antaŭskribas ĵuron dum juĝproceso en la angla-usona jurpraktiko.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Ekzistas pluraj proverboj pri ĵuro en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:

  • Citaĵo
     Ju pli da ĵuroj, des pli da suspekto. 
  • Citaĵo
     Kie ĵuron vi aŭdas, malbonon suspektu. 
  • Citaĵo
     Pri nenio oni povas ĵuri. 

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Lernu. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2008-11-09.