Leopoldo la 2-a (Sankta Romia Imperio)
.PNG)
.svg){kind=small}
Leopoldo la 2-a (naskiĝis la 5-an de majo 1747 en Vieno; mortis la 1-an de marto 1792 en Vieno) estis arkiduko de Aŭstrio el la dinastio Habsburgo-Loreno. De 1765 ĝis 1790 li estis grandduko de Toskanio, de 1790 ĝis sia morto imperiestro de la Sankta Romia Imperio.
- Li estis baptita je la nomo Petro Leopoldo.
- gepatroj: Francisko la 1-a Stefano – imperiestro romia, Maria Teresia Habsburga – reĝino ĉeĥa kaj hungara.
- imperiestro romia, ĉiam pligrandiganto de la imperio, reĝo kaj princo-elektisto de Bohemio, reĝo de Germanio, Lombardio kaj apostola reĝo de Hungario, Kroatio kaj Slovenio, arkiduko de Aŭstrio, grandduko de Toskanio kaj duko de Stirio, Karintio, Krajno, Luksemburgio, Limburko, Brabanto, Silezio, Transilvanio, Milano, Mantovo, margrafo de Moravio kaj sinjoro en Burgau, Bresgau kaj Sungdau, grafo de Tirolo, Gorizio, Istrio, Flandrio kaj Henegovio.
- li parolis latine, germane, itale, hispane kaj iom ĉeĥe.
- 1747 – 1765 li estis edukata en imperiestra kortego en Vieno.
- 1765 geedziĝo al Mario Luiso, filino de Karolo la 3-a – reĝo hispana.
- 1765 post morto de la patro li fariĝis grandduko toskana kiel Petro la 1-a.
- 1767 naskiĝo de filino Mario Terezio.
- 1768 naskiĝo de filo Francisko.
- 1769 naskiĝo de filo Ferdinando (grandduko de Toskanio).
- 1770 naskiĝo de filino Mario Anno.
- 1771 naskiĝo de filo Karolo (estonta fama armeestro).
- 1772 naskiĝo de filo Aleksandro Leopoldo (hungara palatino)
- 1773 naskiĝo de filo Albreĥto
- 1774 naskiĝo de filo Maksimiliano
- 1776 naskiĝo de filo Jozefo Antono (hungara palatino)
- 1777 naskiĝo de filino Mario Klementino.
- 1782 naskiĝo de filo Johano Antonio.
- 1783 – 1787 naskiĝo de filino Mario Amalio, naskiĝo de filino Johanino, naskiĝo de filo Rainero Jozefo, naskiĝo de filo Ludoviko.
- 1788 naskiĝo de filo Rudolfo (ĉefepiskopo olomouca).
- ĉirkaŭ 1780 naskiĝo de eksteredzeca filo Ludoviko (patrino Liviono Raimondi).
- 1790 post morto de frato Jozefo la 2-a li surtroniĝis en habsburga imperio. Tiu ne havis tiutempe malproksime al disfalo. Sude en Hungario oni militis kontraŭ turkoj, en Silezio estis amasigitaj prusiaj armeoj kaj perdo de Nederlando ŝajnis esti certa. Leopoldo komencis solvi la problemojn kun laboremo, kiun oni tiel admiris ĉe li. Leopoldo ĝuste mapigis la situacion kaj estis klare al li, ke se li volos daŭrigi en reformoj de sia frato kaj pludaŭri en ekzistanta posteno de la reganto, li unue devos cedi al nobelaro kaj nur post tio enplanti destinitan politikan kurson. La saman jaron li trankviligis nobelaron en Belgio kaj Luksemburgio kaj li forigis tiel la danĝeron de la forŝiro de Nederlando. Poste li fermis kontraktojn kun Prusio kaj li komencis trakti kun la turka sultano.
- septembro de 1790 li estis elektita kiel imperiestro romia kun nomo Leopoldo la 2-a.
- la 9-an de oktobro de 1790 en Frankfurto ĉe Majno okazis la imperiestra kronado. Tio estis antaŭlasta kronado de romia reganto.
- 1791 per sviŝtova paco li finis la militon kontraŭ turkoj.
- 1791 li fondis tronon de la ĉeĥa lingvo ĉe praga universitato.
- la 20-an de marto de 1791 laŭ postulo de la ĉeĥa nobelaro lasis reĝo Leopoldo la 2-a transveturigi la sanktvenceslaan kaj sanktstefanan kronojn el imperiestra trezorejo ĝis Prago kaj ĝis Budeno. La ĉeĥa kaj la hungara reĝa kronadkrono estis metita en Vieno ekde la tempo de Jozefo la 2-a.
- la 6-an de septembro de 1791 en Prago li estis kronita kiel ĉeĥa reĝo.
- 1791 li renovigis kortegan ceremonion de reĝino Maria Teresia.
- la 7-an de februaro de 1792 li fermis aliancanan kontrakton kun Prusio kontraŭ Francio, kie la reĝaj geedzoj estis malliberigitaj kaj eksplodis tie revolucio.
- la 1-an de marto de 1792 Leopoldo la 2-a tute neatendite mortis en aĝo de 45 jaroj. En lia persono mortis la lasta reformema reganto de lorena dinastio.