doşk

IPA^(kilîd): /doːʃk/

doşk nêr

1. dikê ku mirov li ser rûdine
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• doşik

• doşek

Ji tirkî döşek, binere: doşek.

doşk mê

1. (çek) çekek giran ya otomatîk ya dij-firoke ye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.