Jump to content

Numerus irrationalis

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Systemata Numerica Mathematicae
Numeri Elementarii

Naturales {0,1,2,3,...} sive {1,2,3,...}

Integri {...,-2,-1,0,+1,+2,...}

Rationales
Reales

Complexi

Quaterni
Octoni
Infinitas

Variae radices

Numerus irrationalis per definitionem est numerus qui scribi ut fractio numerorum duorum integrum non potest, i.e., numerus est irrationalis si numeri duos alii a numero zero dissimiles et tales ut

non sunt.

Notum autem est omnem irrationalem numerum infinitas figuras decimales necessarie habere, sed mathematicus nullus numerum irrationalem sic definit.

Nonnulli irrationales numeri

[recensere | fontem recensere]
Quod numerus pi est irrationalis, non est quadratum, cuius latera sunt quantitates rationales, et cuius area eadem est atque area circuli cuius radius est 1.

Sine ulla dubitatione numerorum irrationalium praeclarissimus est numerus pi, cuius irrationalitas ab Iohanes Henricus Lambert anno 1761 demonstrata est. Etiam constat numerum Euleri, esse irrationales.

Praeclara demonstratio

[recensere | fontem recensere]

Numerum esse irrationalem facile demonstratur, quemadmodum infra aspicitur. Hoc est demonstrationis exemplum secundum praeceptum reductionis ad absurdum.

Pro certo ponamus

,

ubi factores primos aequales non habent. In sequentibus disquisitionibus demonstrabitur hanc coniecturam esse absurdam.

Si hoc est verum tunc , ergo est numerus par ideoque quoque est numerus par (si numerus impar esset tunc quoque numerus impar esset). Cum numerus sit par notum est numerum k esse talem ut , unde a prima aequatione sequitur , ergo . Simili modo comprobatur numerum esse parem propterea etiam factorem 2 habet, quod absurdum est quia in principio selegimus numeros qui factores aequales non habeant. Ergo coniectura erat falsa ideoque est numerus irrationalis QED.

An numeri isti irrationales sint?

[recensere | fontem recensere]

Mathematici nondum sciunt si , , et generaliter si , et numeris integris a zero dissimilibus, irrationales sint; neque autem an , , et constans Euleri-Mascheroni etiam irrationales sint.

Historia numerorum irrationalum

[recensere | fontem recensere]

Pythagoras dicitur numeros irrationales invenire, vel accuratius vir pythagoreus Hippasus Metapontus, qui (forsitan geometricis ratiocinationibus) irrationalitatem radicis 2 intellexit. Traditur Hippasus irrationales numeros invenire cum conaretur radicem 2 fractione scribere (vide demonstrationem, supra). Pythagoras autem, putans numeros res definitas esse, non accipit irrationales numeros esse. Hippasum cum demonstrationem irrefutabilem numerorum irrationalium monstravit, cui Pythagoras credere nec potuit nec voluit, morte demersione condemnavit, ut traditur.

Nexus interni