Бездомништво во Франција

Бездомништвото во Франција — значајно социјално прашање кое се проценува дека влијае на околу 300.000 луѓе - бројка што е двојно зголемена од 2012 година (141.500) и тројно од 2001 година (93.000). Околу 185.000 луѓе моментално престојуваат во засолништа, околу 100.000 се во привремени станови за луѓе кои бараат азил, а 16.000 живеат во сиромашни квартови.^[1][2][3]

Една студија за бездомници во Париз покажала дека бездомниците имаат висок степен на социјална близина со другите луѓе кои живеат во услови на сиромаштија.^[4] А термините во медиумите што се користат за опишување на бездомништвото се формираат околу сиромаштијата и скитниците.^[5]

Некои истражувачи тврдат дека политиката „Прво домување“ нема да го реши проблемот со бездомниците во Франција.^[6]

Некои истражувачи тврдат дека индустриското преструктуирање во Франција довело до губење на некои работни места меѓу работниците чии вештини не се префрлиле лесно во другите работни сектори, што пак довело до зголемување на бројот на бездомници.^[7]

Бездомните деца во Франција не е нов феномен; писателот Емил Зола пишувал за бездомните деца во Франција до крајот на 19 век.^[8]

Бројот за итни случаи за бездомници во Франција е 115.^[9]

Одговорност[уреди | уреди извор]

• Францускиот закон ги спречува сопствениците да ги иселат своите станари во текот на зимските месеци.^[1]
• Фоаје потекнува од Франција за време на Првата светска војна за да обезбеди место за јадење и спиење за војниците. По војната, фоајето било истено за да се обезбеди сместување за движење на луѓе низ целата земја кои бараа работа. Се смета дека службата го намалила бројот на бездомни невработени млади.^[10]
• Кристоф Роберт, генералниот директор на добротворната организација Fondation Abbé Pierre, повикалда се формира посебен јавен фонд од околу 200 милиони евра за да им се помогне на луѓето да плаќаат кирија и сметки. Тој, исто така, повикал на „долгорочни решенија за домување“, барајќи од властите да изградат 150.000 субвенционирани станови.^[1]
• Во 2015 година, мобилните тимови на францускиот Црвен крст завршиле 11.000 рунди улични мисии, кои вклучувале 200.000 средби со 72.000 различни луѓе.^[11]

Статистика[уреди | уреди извор]

• Во 2018 година, 566 бездомници починаледа направи повеќе за своите бездомници^[12]од кои повеќе од 100 бле од Париз
• Само поголемиот париски регион сочинувале 44% од бездомниците.^[13]
• 38% од бездомниците се жени.^[13]
• Мнозинството бездомници живеат сами (62% се сами и без деца).^[13]
• 55% се родени надвор од Франција. Лицата од оваа група се почесто придружувани од деца (23.700 од 30.700 пребројани деца).^[13]
• Приближно една четвртина од бездомниците кои зборуваат француски се редовно вработени. Работните места се генерално несигурни или нискоквалификувани. ^[13]
• Една четвртина биле жртви на насилство или злоупотреба.^[13]
• Речиси половина од луѓето кои живеат на улица се на возраст меѓу 30 и 49 години, во споредба со 26% од луѓето над 18 и 25% над 50 години.^[14]
• 14% од француските бездомници имаат високо образование и секој десетти има завршено средно образование. ^[14]
• 75% од Французите чувствуваат некаква форма на солидарност со грубите спијачи и 56% сметале дека можеби еден ден ќе бидат на нивната позиција.^[14]

Наводи[уреди | уреди извор]