Прејди на содржината

Епитаф

Од Википедија — слободната енциклопедија
Староримски епитаф од Горна Мизија (201-300).

Епитаф[1][2] (грчки: ἐπιτάφιοςепитаф „погребна проповед“ од ἐπί „горе“ и τάφος „гроб“)[3] — краток текст во чест на покојникот. Строго кажано, епитафот се однесува на текст впишан на споменик или плоча, но може да се користи и во преносна смисла. Некои епитафи ги одредувале самите лица пред смртта, додека други биле избрани од одговорните за погребот. Епитафот може да биде напишан во проза или во стих; поетите се познати по составувањето на своите епитафи пред смртта, како што е Вилијам Шекспир.[4]

Епитафот на Кирил Пејчиновиќ е најраниот познат авторски пример на пишување стихови на народен говор во развојот на македонскиот јазик. Епитафот гласи:

Теарце му негово рождение
Пречиста и Хилендар пострижение
Лешок му е негоо воспитание
Под плочава негоо почивание
От негово свое отшествие
До Христово второ пришествие
Молит вас бракя негои любимия
Хотящия прочитати сия
Да речете Богза доброе дело

  1. „епитаф“Дигитален речник на македонскиот јазик
  2. „епитаф“Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
  3. „Online Etymology Dictionary: Epitaph“. Etymonline.com. Посетено на 18 март 2012.
  4. Photograph of William Shakespear's grave, 3 June 2007