Naar inhoud springen

Aleksandr Tsjernysjov

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Aleksandr Tsjernysjov
Aleksandr Tsjernysjov
Aleksandr Tsjernysjov
Geboren 10 januari 1786
Moskou
Overleden 20 juni 1857
Castellammare di Stabia
Rustplaats Moskou[1]
Land/zijde Keizerrijk Rusland
Onderdeel Keizerlijk Russisch leger
Dienstjaren 1802 - 1852
Rang Generaal der Cavalerie
Eenheid Russische Keizerlijke Garde
Slagen/oorlogen Napoleontische oorlogen
Onderscheidingen Zie onderscheidingen
Ander werk Militair attaché in Parijs
(1810 - eind 1811)

Alexander Ivanovitsj Tsjernysjov (Russisch: Александр Иванович Чернышев, Duitse transcriptie: Tschernicheff) (Moskou, 10 januari 1786 - Castellammare di Stabia, 20 juni 1857) was een Russisch militair, diplomaat en minister van Oorlog in de eerste helft van de 19e eeuw. Graaf Tsjernysjov was in 1813 betrokken bij de bevrijding van Duitsland. Na ambassadeur bij de Heilige Stoel te zijn geweest werd hij door tsaar Alexander I tot minister van Oorlog benoemd. Het was onder zijn politieke leiding dat het Russische leger na jarenlange strijd de Kaukasus, waaronder het strijdlustige Tsjetsjenië, wist te veroveren. In 1829 werd hij ook "Chef de l'état-major général de l'armée[2].

Gravin Alexander Tsjerysjov komt voor in de memoires van L. Léouzon le Duc[3] als de "orgelende echtgenote van de minister van Oorlog die in de Petersburgse salons bij voortduring vertelde hoe haar echtgenoot een onbenullig stadje in Duitsland bevrijdde". In feite ging het om het door de Fransen zwaarverdedigde Kassel, hoofdstad van het Koninkrijk Westfalen, dat door deze "Kozakken-generaal" met artillerie werd bestookt.[4]

Koning Willem I der Nederlanden heeft Tsjernysjov op 27 november 1815 tot commandeur in de Militaire Willems-Orde benoemd[5][6].

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]