Naar inhoud springen

Coen Hissink

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Coen Hissink
Coen Hissink (1918)
Coen Hissink (1918)
Algemene informatie
Volledige naam Johan Coenraad Hissink
Geboren 5 oktober 1878
Overleden 17 februari 1942
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Jaren actief 1914-1942 (film)
Beroep acteur
schrijver
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Johan Coenraad (Coen) Hissink (Kampen, 5 oktober 1878Neuengamme, 17 februari 1942)[1] was een Nederlandse acteur en schrijver.

Hissink begon zijn carrière als acteur in het theater. Hij stond echter ook bekend als schrijver. In 1910 publiceerde hij een verhandeling over Shakespeares toneelstuk The Merchant of Venice, waar Louis Bouwmeester de hoofdrol in vertolkte.[2] Hissink ging met pen en papier in de stalles zitten en noteerde alles wat hij zag en hoorde.[3]

Later schreef Hissink een verhalenbundel, waarin hij de combinatie van een decadente levensstijl, homoseksualiteit, prostitutie en cocaïne beeldend beschreef. Ter inspiratie bezocht hij in 1928 in Berlijn een homoseksuele uitgaansgelegenheid, waar hij cocaïne snoof in een toilet.[4] Van zijn ervaringen stelde hij een boek samen, dat werd uitgebracht onder de titel Cocaïne: Berlijnsch zedenbeeld.[5]

Hissink is het meest bekend door zijn loopbaan in het theater. Niet alleen was hij te zien in toneelstukken, maar ook achter de schermen was hij werkzaam. Samen met Albert van Dalsum en Eugène Gilhuys richtte hij Het Groot Tooneel op, dat zich in de Plantage Schouwburg vestigde.[6] Hij was in 1917 de leider van een Joseph in Dothan-voorstelling en trad op als 'Levi' in een openluchttheater.[7] Ook deelde hij met Marie Gilhuys-Sasbach de hoofdrol in een opvoering van Othello, die op 15 september 1918 in première ging.[8]

Hissink was vanaf 1914 ook te zien in verscheidene stomme films, veelal gedistribueerd door Filmfabriek Hollandia. Hij trok zich in 1925 terug uit de filmindustrie, om vervolgens in 1934 weer terug te keren. Hij vervulde gedurende de jaren dertig bijrollen in films en werkte ook mee aan hoorspelen. Zijn laatste film werd in 1942 uitgebracht.

Inmiddels was de Tweede Wereldoorlog uitgebroken. Hissink en zijn vriendin Nel Hissink raakten al snel in het verzet en hij weigerde zich aan te sluiten bij de Kultuurkamer.[9] Hissink werd in 1941 opgepakt en naar concentratiekamp Neuengamme gestuurd. Daar kwam hij op 64-jarige leeftijd om het leven.

Filmografie als acteur
Jaar Titel Rol Opmerkingen
Films
1914 Een Telegram uit Mexico -
1915 De Vloek van het Testament -
Fatum -
De Vrouw Clasina -
Ontmaskerd Theatervertegenwoordiger
Het Wrak van de Noordzee Duiker
1916 Het Geheim van de Vuurtoren Van Oort
Levensschaduwen Henri van Dijck
1918 Het proces Begeer Willem Veltman
Pro Domo Jachtopziener
1920 Schakels -
1921 Bloedgeld Matthews bediende
De zwarte tulp Cipier / Gryphus
Menschenwee Balthazar de Tijger
1922 De Bruut Duvals criminele vriend
Alexandra Fakir Hamul Afid
De Man op den Achtergrond Graaf Stanislaus Larinski
1923 Het Recht tot Trouwen Janes stiefbroer
1924 Amsterdam bij nacht Kroegbaas
1925 De Cabaret-prinses Paria
1934 Op hoop van zegen Boekhouder Kaps
1936 Merijntje Gijzen's Jeugd Waard
Klokslag twaalf -
1937 De Man Zonder Hart -
1942 De Laatste Dagen van een Eiland -
[bewerken | brontekst bewerken]