Naar inhoud springen

Emiliaans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Emiliaans
Emigliân
Gesproken in Italië: Emilia en aangrenzende gebieden
Sprekers minder dan 3 miljoen en alleen als tweede taal[1]
Taalfamilie
Alfabet Latijns
Taalcodes
ISO 639-1 -
ISO 639-2 -
ISO 639-3 egl
Portaal  Portaalicoon   Taal

Emiliaans is een Romaanse taal, die vooral wordt gesproken in Emilia, de historische naam van het westelijke en noordelijke deel van de regio Emilia-Romagna in het noorden van Italië). Ook in enkele aangrenzende delen van andere regio's wordt Emiliaans gesproken. Samen met het verwante Romagnools wordt het ook wel als Emiliaans-Romagnools aangeduid.

Er is nooit een standaardvorm voor het Emiliaans vastgesteld. Net als andere Romaanse talen, stamt het Emiliaans af van het Volkslatijn dat in het Romeinse Rijk werd gesproken. Het ontwikkelde in de vorm van een groep streektalen parallel aan het Toscaans waar het Standaarditaliaans op gebaseerd is.

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het Emiliaans wordt geschreven met het Latijns alfabet, waarbij een groot aantal diakrieten wordt gebruikt. De taal kent twee woordgeslachten, verschillende vormen voor enkelvoud en meervoud en uitdrukkelijke beleefdheidsvormen. De zinsbouw gebruikt net als het Nederlands vooral de SVO-volgorde.

Geografische spreiding

[bewerken | brontekst bewerken]
In roze en lichtroze de gebieden waar het Emiliaans is te vinden.

Het Emiliaans omvat in de regio Emilia-Romagna van west naar oost de streektalen van Piacenza, Parma, Reggio Emilia, Modena, Bologna en Ferrara. Daarbuiten worden tot het Emiliaans gerekend de streektalen van:

Zoek Emiliaans op in het WikiWoordenboek.