Naar inhoud springen

Game (rapper)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Game
Game tijdens een fotosessie in New York, 2006
Game tijdens een fotosessie in New York, 2006
Algemene informatie
Volledige naam Jayceon Terrell Taylor
Bijnaam Chuck Taylor, Stretch
Geboren 29 november 1979
Geboorteplaats ComptonBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 2002-heden
Genre(s) Hiphop
Beroep Rapper
Label(s) Blood Money, Aftermath, DGC, Geffen, G-Unit, Interscope, The Black Wall Street, Get Low
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Jayceon Terrell Taylor (Compton, 29 november 1979), beter bekend als Game (ook wel The Game), is een Amerikaanse rapper.

Game heeft zijn naam te danken aan zijn oma. Zij noemde hem zo omdat hij toen hij klein was overal voor te vinden was of zoals de Engelstalige spreuk luidt: "He was always game for anything". Hij groeide op in Compton, een voorstad van Los Angeles, Californië, de bakermat van gangsta rap. Hij groeide op in een pleeggezin en vond zijn weg tot de criminaliteit toen hij uit Washington State University gezet werd voor het dealen van drugs op school. Zijn halfbroer Big Fase 100 bracht hem in de beruchte Bloodsbende en leerde hem te overleven in de straten van Compton. Toen een mislukte drugsdeal uitdraaide op een schietpartij waarbij hij vijfmaal werd geraakt, belandde hij in een coma. Een van die vijf kogels raakte hem in zijn hart. Toen hij uit de coma ontwaakte, besloot hij zijn leven ingrijpend te veranderen, zoals hij beschrijft in het nummer Dreams (geproduceerd door Kanye West). Geïnspireerd door de grootste rappers (onder anderen 2Pac en Eazy-E) maakte hij onder leiding van Dr. Dre zijn debuutalbum The Documentary.

Hij kreeg een contract bij het platenlabel van mentor Dr. Dre, Aftermath Entertainment. Hij scoorde meteen hits met How We Do (met gastbijdrage van 50 Cent), Hate It or Love It (met gastbijdrage van 50 Cent) en Put you on the game (geproduceerd door Timbaland). Op dit album leverden ook andere rappers zoals Eminem, Nate Dogg, Busta Rhymes en Mary J. Blige hun bijdrage.

Game maakte deel uit van de groep G-Unit. Na een onenigheid werd Game halverwege 2005 door 50 Cent uit de groep gezet. De problemen ontstonden doordat 50 Cent beweerde dat hij de meeste teksten van The Documentary had geschreven. Maar Game ontkende dit en schreef alles toe aan de jaloezie van 50 Cent op zijn succes. The Game bracht een reeks diss tracks uit gericht aan G-Unit, waarvan 300 Bars and runnin 15 minuten duurt. Het conflict escaleerde toen Dr. Dre bekendmaakte dat hij aan het nieuwe album van Game ging werken. Hierdoor ging de samenwerking tussen Game en zijn mentor Dr. Dre niet door en in het najaar van 2006 verliet Game de platenmaatschappij Aftermath Entertainment. Vlak hierna kreeg hij een contract bij Geffen Records, waar onder meer ook Snoop Dogg en Mary J. Blige onder contract stonden. De platen die door Dr. Dre waren gemaakt op Doctor's Advocate werden geschrapt en het album kwam uiteindelijk in november 2006 uit.

Game bracht zijn tweede album Doctor's Advocate uit op 14 november 2006. Ook dit album verkocht goed en kwam binnen op nummer 1 in de Amerikaanse albumhitlijst door 365.000 exemplaren te verkopen in de eerste week. Dit was volgens The Game een teken dat hij ook zonder de tracks van zijn mentor Dr. Dre en zonder de hulp van 50 Cent een goed album kon samenstellen. Van het album zijn inmiddels wereldwijd 1.500.000 exemplaren verkocht.

Game heeft ook een eigen schoenenlijn uitgebracht, Hurricanes.

Naast zijn bekendheid in de Verenigde Staten, heeft de rapper ook succes in Europa. Zo verschijnt The Game enkele keren in het Franse rapcircuit door middel van samenwerkingen met de rappers Rohff (Mafia K'1 Fry) en La Fouine. Ook is hij meermaals op tour geweest door heel Europa.

Het derde album van Game, LAX, is uitgekomen op 26 augustus 2008. Één track zou voortijdig gelekt zijn: Big Dreams, geproduceerd door Cool & Dre. Deze track kwam uiteindelijk echter niet op het standaardalbum te staan, hij was alleen te vinden op de 'Deluxe Edition Bonus CD'. Het album bevat verschillende single-hits zoals My life (feat. Lil Wayne), Dope Boys (feat. Travis Barker) en Game's Pain (feat. Keyshia Cole). Op de 'deluxe edition' van L.A.X kwam het nummer Camera Phone te staan, dat Game maakte met R&B-zanger Ne-Yo. Daar werd ook een clip bij geschoten. In februari 2009 waren er 660.100 albums verkocht.

Het vierde album van Game, The R.E.D. Album, is mede geproduceerd door Dr. Dre en Pharrell. Verder zijn Timbaland, Pharrell, Chris Brown, Akon, Lupe Fiasco, P. Diddy, Young Jeezy, Tyler, The Creator, Rick Ross, Gucci Mane, Ray-J en Beanie Sigel te horen op dit album.

Game verloofde zich in oktober 2011 met zijn vriendin Tiffany Cambridge.[1][2] Ze hebben sinds 2004 een knipperlichtrelatie en kregen samen twee kinderen (een zoon in 2007 en een dochter in 2010). In 2013 waren ze beiden te zien in de real-life soap Marrying the Game. Hun voorgenomen huwelijk, en uiteindelijke break-up staan hierin centraal. Uit een eerdere relatie met Alyska kreeg hij in 2003 al een zoon. In juni 2006 was hij kortstondig verloofd met Valeisha Butterfield, een dochter van het Amerikaanse congreslid G. K. Butterfield. De trouwerij stond toen gepland voor maart 2007.[3]

Het conflict met 50 Cent bracht de campagne "G-Unot" tot leven, een engagement van Game om de carrière van alle G-Unit-leden te proberen te vernietigen. In Stop Snitchin Stop Lyin, een van de vele mixtapes waarop hij G-Unit uitscheldt, beschuldigt hij 50 Cent van het voorliegen van zijn fans en het aangeven van criminelen, een volgens de straatcode oneervolle zaak. Hier is ook een dvd van gemaakt, waarvan ongeveer 1,3 miljoen exemplaren verkocht zijn. Ook Memphis Bleek, Jay-Z en Suge Knight worden aangevallen. Dit is te horen op de track My Bitch. De onenigheid met Suge Knight is echter voorbij, zo hebben beiden verklaard.

Een en ander bracht een paar diss-tracks voort, waaronder:

Daarnaast heeft Game een paar complete mixtapes uitgebracht, volledig gevuld met diss-tracks. You know what it is vol. 3 en Stop Snitchin Stop Lyin zijn hier voorbeelden van.

Samengevat heeft Game dus een indrukwekkende lijst van 'vijanden': Suge Knight, Ja Rule, Joe Budden, Yukmouth, Jay-Z, Memphis Bleek, Young Gunz, 50 Cent, Spider Loc, Shyne Po, Lloyd Banks en de G-Unit. De kleinere vetes zijn met: Xzibit, Guerilla Black, Bishop Lamont, Domination, Benzino, Soulja Boy en Vida Guerra. Hierbij moet wel opgemerkt worden dat de vetes met Suge Knight, Joe Budden, Xzibit, Yukmouth, Jay-Z, Memphis Bleek, Young Gunz en Ja Rule al voorbij zijn. Met Ja Rule heeft hij inmiddels ook al het nummer Sunset opgenomen. Het conflict met 50 Cent bleek anno 2013 echter niet nog steeds niet opgelost want in het album Jesus piece haalt Game enkele malen naar hem uit, en 50 Cent op zijn beurt beledigde Game en Young Buck nogmaals op zijn single My life. Ook in zijn mixtape O.K.E. haalde Game nog eens uit naar 50 cent in zijn bonusnummer Hollywood

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
The Documentary 14-01-2005 22-01-2005 10 44 als The Game
Doctor's advocate 10-11-2006 18-11-2006 40 11 als The Game
LAX 22-08-2008 30-08-2008 21 6 als The Game
The R.E.D. album 19-08-2011 27-08-2011 45 4
LA lifestile 25-10-2011 - als The Game
Jesus Piece 11-12-2012
The Documentary 2 30-9-2015 9-10-2015 39 3
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
The documentary 2004 05-02-2005 17 34 als The Game
Doctor's advocate 2006 25-11-2006 80 6 als The Game
LAX 2008 30-08-2008 22 7 als The Game
The R.E.D. album 2011 27-08-2011 32 5
Jesus piece 2012 22-12-2012 158 1*
The Documentary 2 30-9-2015 9-10-2015 43 4
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
How we do 25-02-2005 05-03-2005 5 9 als The Game / met 50 Cent /
nr. 5 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Hate it or love it 06-05-2005 21-05-2005 5 8 als The Game / met 50 Cent /
nr. 5 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Playa's only 2005 18-06-2005 tip4 - als The Game / met R. Kelly /
nr. 48 in de Single Top 100
Dreams 2005 20-08-2005 tip11 - als The Game /
nr. 52 in de Single Top 100
Let's ride 2006 02-12-2006 tip6 - als The Game /
nr. 97 in de Single Top 100
Pot of gold 11-07-2011 20-08-2011 tip9 - met Chris Brown
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
How we do 2005 12-03-2005 13 11 als The Game / met 50 Cent
Hate it or love it 2005 21-05-2005 19 14 als The Game / met 50 Cent
Playa's only 2005 09-07-2005 tip2 - als The Game / met R. Kelly
Dreams 2005 13-08-2005 tip7 - als The Game
Pot of gold 2011 27-08-2011 tip25 - met Chris Brown
  • The Game The Documentary (2004)
  • Stop Snitchin' Stop Lyin' (2005)
  • The Game: Doctor's Advocate (2006)
  • Waist Deep (2006)
  • The Game: Life After The Math (2007)
  • Beef 4 (2008)
  • Belly 2 Millionaire Boyz Club (2008)

Cd's en mixtapes

[bewerken | brontekst bewerken]
  • You know what it is vol 1.
  • You know what it is vol 2.
  • You know what it is vol 3.
  • You know what it is vol 4.
  • Black Wall Street radio vol 1.
  • Black Wall Street radio vol 2.
  • Black Wall Street radio vol 3.
  • Black Wall Street radio vol 4.
  • Black Wall Street radio vol 5.
  • Black Wall Street radio vol 6.
  • The Reunion
  • West Coast Resurrection
  • The Documentary
  • Untold Story
  • Untold Story vol 2.
  • Blood Dreams
  • Doctor's Advocate
  • G.A.M.E.
  • Game time
  • Ghost Unit
  • Nigga witta Attidude
  • Welcome to Compton
  • L.A.X
  • R.E.D. (Mixtape)
  • Can't Leave Rap Alone The West Needs Me 1
  • Can't Leave Rap Alone The West Needs Me 2
  • The R.E.D. Album
  • The Red Room (Mixtape 26-4-2010)
  • All out war
  • Blood cousins
  • Brake Lights
  • Let The Game Begin
  • Purp & Patron
  • Purp & Patron 'The hangover'
  • Hoodmorning (notypo)
  • Red L.A. Times
  • The Documentary: California Republic
  • Jesus Piece
  • Superman
  • Blood Moon: Year Of The Wolf
  • The Documentary 2
Filmografie als acteur
Jaar Titel Rol Opmerkingen
2004 Grand Theft Auto: San Andreas Mark 'B-Dup' Wayne Stem
2006 Waist Deep Meat
2006 Tournament of Dreams Troy
2006 Belly 2: Millionaire Boyz Club Reggie 'G' Bailey
2007 Def Jam Icon The Game
2008 Street Kings Grill
2008 Life After Math The Game
2012 House Arrest DeAndre
[bewerken | brontekst bewerken]