Naar inhoud springen

Graham Potter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Graham Potter
Graham Potter
Persoonlijke informatie
Volledige naam Graham Stephen Potter
Geboortedatum 20 mei 1975
Geboorteplaats Solihull, Engeland
Nationaliteit Engelse
Lengte 185 cm
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2005
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1992–1993
1993
1993–1996
1996–1997
1997–2000
1997
1997–1998
1999
2000–2003
2003–2004
2003
2004–2005
Vlag van Engeland Birmingham City
Vlag van Engeland Wycombe Wanderers
Vlag van Engeland Stoke City
Vlag van Engeland Southampton
Vlag van Engeland West Bromwich Albion
Vlag van Engeland Northampton Town
Vlag van Engeland Northampton Town
Vlag van Engeland Reading
Vlag van Engeland York City
Vlag van Engeland Boston United
Vlag van Engeland Shrewsbury Town
Vlag van Engeland Macclesfield Town
25 (2)
3 (0)
45 (1)
8 (0)
43 (0)
3 (0)
1 (0)
4 (0)
114 (5)
12 (0)
5 (0)
57 (8)
Interlands **
1996 Vlag van Engeland Engeland -21 1 (0)
Getrainde teams
2008–2011
2011–2018
2018–2019
2019–2022
2022–2023
Vlag van Engeland Leeds Carnegie
Vlag van Zweden Östersunds FK
Vlag van Wales Swansea City
Vlag van Engeland Brighton & Hove Albion
Vlag van Engeland Chelsea

* Bijgewerkt op 30 mei 2023
** Bijgewerkt op 30 mei 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Graham Stephen Potter (Solihull, 20 mei 1975) is een Engels voetbaltrainer en voormalig voetballer. Als speler kwam Potter onder andere uit voor Birmingham City, Stoke City en York City. Na zijn carrière als speler ging hij aan de slag als hoofdtrainer bij Östersunds, Swansea City, Brighton & Hove Albion en Chelsea.

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Östersunds FK

[bewerken | brontekst bewerken]

Potter werd in december 2010 trainer van de Zweedse vierdeklasser Östersunds FK, nadat zijn vriend en voormalig ploeggenoot bij Boston United Graeme Jones zijn naam aan hen had doorgespeeld na een vriendschappelijke wedstrijd tussen Östersunds en Swansea City.[1] Nadat hij Östersunds na twee opeenvolgende promoties naar het tweede niveau van Zweden had geleid, verlengde hij zijn contract met drie seizoenen. Nog voor afloop van dat contract leidde Potter de club voor het eerst in de clubgeschiedenis naar het hoogste niveau, de Allsvenskan.

Ook in de Allsvenskan kende de groei van de club geen grenzen. Op 13 april 2017 won Potter met Östersunds de Zweedse voetbalbeker, nadat Norrköping in de finale met 4-1 werd verslagen. Het leverde de club een ticket op voor de UEFA Europa League, waar het meteen de groepsfase bereikte nadat het in de kwalificatiereeks achtereenvolgens Galatasaray, Fola Esch en PAOK Saloniki uitschakelde. Vervolgens overleefde Östersunds de groepsfase met daarin Athletic Bilbao, Hertha BSC en Zorja Loehansk en won het in de 1/16e finale met 1-2 van Arsenal.

Na afloop van dat historische seizoen verliet Potter de Zweedse club voor een avontuur in de Championship met het net gedegradeerde Swansea City.

Op 11 juni 2018 werd Potter officieel aangesteld als hoofdtrainer van Premier League degradant Swansea City. De ploeg bleef een heel seizoen in de middenmoot bivakkeren en eindigde uiteindelijk op een tiende plaats op de ranglijst. In de FA Cup bereikte Potter met Swansea City de kwartfinale, waar de Welshmen maar nipt verloren van Manchester City (2-3).

Aan het einde van het seizoen werd Potter getipt als opvolger van Chris Hughton bij Brighton & Hove Albion. The Seagulls betaalde 3 miljoen pond om Potter los te weken in Wales.[2]

Brighton & Hove Albion

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij Brighton & Hove Albion werd Potter zijn speelstijl geprezen binnen de club en daarbuiten, waardoor zijn contract in november 2019 al werd opengebroken.[3] Ook in de seizoenen die volgden werd het spel van Brighton gewaardeerd, wat Potter belangstelling opleverde van andere clubs uit de Premier League.

In september 2022 presenteerde Chelsea Potter als nieuwe hoofdtrainer, nadat de Londense club Thomas Tuchel had ontslagen.[4] Ondanks grote uitgaven aan transfers – onder andere Mychajlo Moedryk, Enzo Fernández en Noni Madueke werden gehaald – bleven de resultaten uit.[5] Op 2 april 2023 werd Potter dan ook ontslagen na 207 dagen in dienst te zijn geweest van de Londenaren.[6]