Naar inhoud springen

Peter Van Petegem

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Peter Van Petegem
Peter van Petegem na zijn wielercarrière, bij de start van de Omloop het Nieuwsblad 2009
Peter van Petegem na zijn wielercarrière, bij de start van de Omloop het Nieuwsblad 2009
Persoonlijke informatie
Bijnaam de Zwarte van Brakel, de Peet
Geboortedatum 18 januari 1970
Geboorteplaats Opbrakel, België
Lengte 176 cm
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Noordelijke klassiekers
Ploegen
1992
1993
1994
1995-2000
2001
2002-2006
2007
PDM
Lotto
Shick-Trident
TVM-Farm Frites
Mercury-Viatel
Lotto
Quick·Step-Innergetic
Beste prestaties
Milaan-San Remo 7e (1998, 1999)
Ronde van Vlaanderen 1e (1999, 2003)
Parijs-Roubaix 1e (2003)
Amstel Gold Race 5e (2004)
Luik-Bastenaken-Luik 7e (2002)
WK op de weg 2e (1998)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Peter Van Petegem (Opbrakel, 18 januari 1970) is een voormalig Belgisch wielrenner, die beroeps was van 1992 tot 2007. Zijn bijnaam luidde Zwarte van Brakel, of de Peet.

Wielerloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Peter Van Petegem werd in 1992 beroepswielrenner bij de toen grote Nederlandse ploeg PDM–Concorde van ploegmanager Manfred Krikke, met in diens navolging Ad Simonis.

In 1995 belandde hij bij een ander sterk Nederlands team, TVM–Polis Direct van Cees Priem en nadien TVM–Farm Frites genaamd, waar hij tot het einde van de jaren negentig onder contract bleef staan.

Hij reed ook vijf jaar voor Lotto, de ploeg van Marc Sergeant; waar hij vaker aan herinnerd wordt dan aan zijn ene seizoen voor Lotto–Caloi, in 1993 toen de sportieve leiding nog in handen was van Jean-Luc Vandenbroucke, oom van Van Petegems latere concurrent–conculega Frank. In 2001 reed hij voor de Amerikaanse formatie Mercury–Viatel, samen met onder anderen zijn vriend en 'luitenant' Wim Vansevenant. In het najaar van dat seizoen verruilde hij dat team echter voor het Belgische team Palmans–Collstrop, alvorens naar Lotto–Adecco te vertrekken.

Peter Van Petegem was vooral expert in het rijden van belangrijke eendaagse wedstrijden oftewel klassiekers. Een van zijn bijnamen is de Zwarte van Brakel, refererend aan zijn donkere verschijning op de fiets en zijn geboorteplaats Opbrakel.[1] Zijn eerste grote overwinning was de Omloop in 1997. Ook in 1998 en 2002 won hij de wedstrijd, een gedeeld record. Van Petegem is mederecordhouder met Ernest Sterckx en Joseph Bruyère.[2] Zijn grote doorbraak op internationaal vlak is zijn zilveren medaille op het WK van 1998 in het Nederlandse Valkenburg. Hij werd tweede na Oscar Camenzind.[3] Het jaar daarop won hij zijn eerste monument met de Ronde van Vlaanderen. Dit deed hij na een spurt met drie. Na een zinderende finale van Vlaanderens Mooiste versloeg hij Frank Vandenbroucke en Johan Museeuw.[4][5]

Van Petegems grootste succes kwam in april 2003.[6] Nadat De Peet op zondag 6 april voor de tweede maal de Ronde van Vlaanderen had gewonnen[7], volgde de volgende week (13 april) een overwinning in Parijs-Roubaix. De eerste maal dat een renner beide 'kasseienklassiekers' in hetzelfde jaar won sinds Roger De Vlaeminck in 1977. Hij is een van de tien renners die daar in slaagde.[8] Na een snel verreden editie op de zonovergoten kasseistroken van de Hel van het Noorden kwam Van Petegem in een sprint met drie als eerste over de meet. De Italiaan Dario Pieri en de Rus Vjatsjeslav Jekimov vervolledigden het podium.[8]

Van Petegem behaalde een tweede medaille op het WK, namelijk in het Canadese Hamilton, Ontario in 2003. Brons na de Spanjaarden Igor Astarloa (goud) en Alejandro Valverde.[9]

Na afloop van Parijs-Roubaix 2006 werd Van Petegem gediskwalificeerd omdat hij in volle finale met medevluchters Leif Hoste en Vladimir Goesev door een gesloten spoorwegovergang reed. De Peet kwam als tweede over de streep, maar verloor zijn plaats door de diskwalificatie aan Tom Boonen.[10] In juni 2006 raakte bekend dat Van Petegem geen contractverlenging bij zijn ploeg Davitamon-Lotto zou krijgen. In het voorjaar werd Van Petegem al openlijk bekritiseerd in de pers door Marc Coucke, de geldschieter van de ploeg, omdat hij te weinig koersen zou winnen. De officiële uitleg was dat het contract van de 36-jarige Van Petegem te zwaar op het budget woog en dat de ploeg wilde verjongen.[11] In 2007 reed hij daarom voor Quickstep-Innergetic, maar wist hij geen aansprekende resultaten meer te boeken.

Op 24 augustus 2007 kondigde Peter Van Petegem aan te stoppen met wielrennen.[12] Hij en Serge Baguet reden op 11 september hun laatste koers in Desselgem, de GP Briek Schotte.[13]

Van Petegem kreeg na zijn loopbaan zijn eigen cyclosportive waar duizenden wielertoeristen aan deelnemen: de Peter Van Petegem Classic. Van Petegem baatte samen met zijn vrouw Angélique Segaert sinds 2008 de bed and breakfast Le Pavé uit te Horebeke.[14][15]

Van Petegem is sinds de Omloop Het Volk 2008 koersdirecteur van de Omloop Het Nieuwsblad, die hij zelf drie maal won.[2][16]

Peter Van Petegem tijdens de Eneco Tour 2007

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1993
1994
1995 opgave   104e  
1996 116e  
1997 102e  
1998 opgave   opgave  
1999 opgave  
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik E3 Harelbeke Omloop Het Volk Dwars door Vlaanderen WK op de weg Wereld­ranglijsten
1993 18e 97e 49e 52e
1994 37e 17e 12e
1995 118e 53e 55e 14e
1996 31e 14e 10e 35e 58e Zilver ↑ 44e
1997 14e 16e 9e 28e 25e 8e Goud ↑ 6e 37e
1998 7e 8e 5e 17e 21e 29e Goud ↑ 7e Zilver ↑
1999 7e Goud ↑ 25e 20e Goud ↑ 8e 6e 4e (UWB)
2000 30e Zilver 8e Zilver ↑ 7e 91e 6e 46e Zilver 50e 10e (UWB)
2001 13e 24e 6e 13e 16e 19e (UWB)
2002 15e Brons ↑ 6e 7e 5e Goud ↑ 4e 18e
2003 Goud ↑ Goud ↑ 80e 28e 16e 13e Brons ↑
2004 10e 16e 6e 5e 25e 79e 29e
2005 Brons ↑ Brons ↑ 86e 34e
2006 4e 9e 39e 81e (UPT)
2007 60e 59e 23e 21e 28e
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Peter Van Petegem.