Naar inhoud springen

Ranitidine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Ranitidine
Chemische structuur
Ranitidine
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F) 39-88%
Metabolisatie Hepatisch
Halveringstijd (t1/2) 2-3 uur
Uitscheiding Renaal
Gebruik
Geneesmiddelengroep Maagzuursecretie-inhibitoren
Subklasse H2-antihistaminica
Merknamen Docraniti (Docpharma), Gastran (Socobom), Merck-Ranitidine (Merck), Ranitidine (EG, Sandoz, Teva, Ratiopharm), Zantac (Aktuapharma, GSK)
Indicaties Brandend maagzuur

Refluxoesofagitis
Maag- en darmzweer

Voorschrift/recept Niet steeds vereist
Toediening Oraal, IV
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat. B1 (Au), B (VS)
Lactatie (borstvoeding) Komt in grote hoeveelheden in de moedermelk
Rijvaardigheid Mogelijk enkele dagen duizelig
Voeding Geen contraindicaties
Databanken
CAS-nummer 66357-35-5
ATC-code A02BA02
PubChem 3001055
DrugBank APRD00254
Farmacotherapeutisch Kompas Ranitidine
Chemische gegevens
Molecuulformule C13H22N4O3S
IUPAC-naam (E)-N-(2-((5-((dimethylamino)methyl)furan-2-yl)methylthio)ethyl)-N'-methyl-2-nitro-etheen-1,1-diamine
Molmassa 314,4 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Ranitidine remt de productie van maagzuur en pepsine.

De stof is opgenomen in de lijst van essentiële geneesmiddelen van de WHO. In België en Nederland is het echter sinds september 2019 uit de handel genomen wegens geringe aanwezigheid van de onzuiverheid N-nitrosodimethylamine (NDMA).[1][2]

Het geneesmiddel behoort tot de groep H2-receptorantagonisten.

Het wordt gebruikt bij

Mogelijke nevenwerkingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij minder dan 5% treden nevenwerkingen op. De meest voorkomende zijn:

Molecuulmodel van ranitidine (C13H22N4O3S)