-ke

• Geluid:  -ke    (hulp, bestand)
• IPA: / kə / (1 lettergreep)

• erfwoord via Middelnederlands -eken / -ekin / -ekijn van Oudnederlands -kin ^[1] etymologiebank.nl

-ke o

1. ter vorming van verkleinvormen

• komt voor in Zuid-Nederland, Groningen en België^[2]
• komt voor als affectief en literair taalgebruik^[3]
• komt voor als roepnaam en vleinaam, vaker bij meisjes dan jongens^[4]
• in verband met de uitspraak kan hier voor de varianten -eke en -ske gekozen worden.^[5] In combinatie met tussenklank -e- of tussen-s dus.

  Dien → Dineke

  Wiet → Wietske

• -je, -ken, -tje, -kijn

• Het woord '-ke' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.