compositum

• Geluid:  compositum    (hulp, bestand)

• com·po·si·tum

• In de betekenis van ‘wat samengesteld is’ voor het eerst aangetroffen in 1847.^[1]
• Leenwoord uit Latijn compositum, het zelfstandig gebruikt voltooid deelwoord van compōnere ‘samenstellen’, waarvoor zie componeren.^[2]

het compositum o ^[3]

1. (taalkunde) samenstelling: samengesteld woord

• samenstelling

• compositie

• Het woord compositum staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.