Naar inhoud springen

dire

Uit WikiWoordenboek
stellend vergrotend overtreffend
dire direr direst

dire

  1. nijpend
  2. smartelijk
  3. vreselijk


  • Van het Latijnse dicere (zeggen).
stamtijd
infinitief verleden
tijd
voltooid
deelwoord
dire
/diʁ/
disais
/dizɛ/
dit
/di/
derde groep volledig

dire

  1. zeggen
    «Il va dire où nous devons nous installer.»
    Hij gaat zeggen waar we ons moeten neerzetten.
    «Maman dit que je ne peux pas jouer dehors.»
    Mama zegt dat ik niet buiten mag spelen.
  2. besluiten, afspreken
    «C'est dit
    Dat is afgesproken!
  3. denken, menen
    «Qu'en dites-vous?»
    Wat denkt u ervan?
  4. aanduiden, aangeven
    «Cette montre dit l'heure exacte.»
    Dit horloge geeft de juiste tijd aan.


  • Afkomstig van het Latijnse dicere.
stamtijd
infinitief onvoltooid
deelwoord
voltooid
deelwoord
dire
dicente
detto
tegenwoordige
tijd
verleden
tijd
toekomende
tijd
dico
dicevo
dirò
volledig

dire

  1. zeggen
    «Il mio amico ha detto "ciao".»
    Mijn vriend heeft "hallo" gezegd.
  2. menen