echt

• Geluid:  echt    (hulp, bestand)
• IPA:/ ɛxt / (1 lettergreep)

• echt

• In de betekenis van ‘huwelijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 701 ^[1]
• In de betekenis van ‘wettig, werkelijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	echt
verkleinwoord

de echt m

1. (juridisch), (maatschappij) de huwelijkse staat

   • In de echt verbonden zijn. 

• [1] huwelijk

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	echt	echter	echtst
verbogen	echte	echtere	echtste
partitief	echts	echters	-

echt

1. waarachtig, juist, niet vervalst, authentiek

   • Dit zijn echte parels. 

• echtheid

echt

1. heus (om de stelligheid van een bewering te benadrukken)

   • Hij zingt echt mooi 

   ▸ Tot mijn verbazing wist ik deze zes weken durende tocht zonder noemenswaardige problemen te voltooien, waardoor ik voor het eerst echt begon te geloven dat mijn ‘American Dream’ wel eens in vervulling zou kunnen gaan.^[2]

2. dat is echt ....:typisch

   • Om op een sollicitatiegesprek te laat te komen is echt iets voor hem. 

vervoeging van
echten

echt

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van echten
2. gebiedende wijs van echten

• Het woord echt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "echt" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.