kunnskap

• Geluid:  kunnskap    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkʉnskɑːp /

• kunn·skap

• Afkomstig van de Nederduitse woorden kunschap / kuntschap
• Noors zelftandig naamwoord met het achtervoegsel -skap

Naar frequentie	5791

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	kunnskap	kunnskapen	kunnskaper	kunnskapene
genitief	kunnskaps	kunnskapens	kunnskapers	kunnskapenes

kunnskap, m

1. bekendheid
2. kennis, medeweten, weten

   «Hun har gode kunnskaper i språk.»

   Ze heeft een goede kennis van talen.

3. kunde, wetenschap

[1]: kjennskap [2]: ekspertise [2]: innsikt

[2]: viten [2]: lærdom

[3]: vitenskap [3]: fag

[2]: kunnskapsrik [2]: allmennkunnskap

[2]: språkkunnskap

[3]: kristendomskunnskap [3]: naturkunnskap

• [1]: opplysning

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkʉnskɑːp /

• kunn·skap

• Afkomstig van de Nederduitse woorden kunschap / kuntschap
• Nynorsk zelftandig naamwoord met het achtervoegsel -skap

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	kunnskap	kunnskapen	kunnskapar	kunnskapane

kunnskap, m

1. bekendheid
2. kennis, medeweten, weten

   «Ho har gode kunnskapar i språk.»

   Ze heeft een goede kennis van talen.

3. kunde, wetenschap

[1]: kjennskap [2]: ekspertise [2]: innsikt

[2]: røynsle [2]: lærdom

[3]: vitenskap [3]: fag

[2]: fagkunnskap [2]: kunnskapsfull [2]: kunnskapskrav [2]: kunnskapsrik [2]: kunnskapstevling

[2]: kunnskapstorste [2]: kunnskapstre [2]: kunnskapstrong [2]: kunnskapstørst [2]: kunnskapstørste

[2]: menneskekunnskap [3]: naturkunnskap [3]: samtidskunnskap

• [1]: opplysning