rechtsvordering
- rechts·vor·de·ring
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | rechtsvordering | rechtsvorderingen |
| verkleinwoord |
de rechtsvordering v
- eis tot rechtsbescherming; handeling waarmee men de rechter verzoekt zich over een bepaalde zaak uit te spreken
- ▸ Maar zelf wist hij te weinig, hij liep naar de bibliotheek, pakte een exemplaar van het wetboek, bladerde naar het wetboek van rechtsvordering en ging doodeenvoudig zitten studeren.[2]
- Het woord rechtsvordering staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus
, ISBN 9789044633535