sporen

• Geluid:  sporen    (hulp, bestand)

• spo·ren

• ^[1]

sporen

1. (spoorwegen) met de trein reizen

   • De forensen sporen omdat er op de weg teveel files staan. 

2. in het grotere geheel passen

   • De nieuwe medewerkers sporen niet met de huidige bedrijfscultuur. 

3. v m metalen punt of getand wieltje aan de hiel van de (rij)laars

• aansporen, afsporen, doorsporen, nasporen, ontsporen, opsporen, oversporen

de sporen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spoor

   ▸ Dit zware weer had voor een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen gezorgd en had duidelijk sporen bij me achtergelaten.^[2]

de sporen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spore

• Het woord sporen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sporen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.