toevallen

• Geluid:  toevallen    (hulp, bestand)

• toe·val·len

• samenstelling van  toe  en  vallen 

toevallen ^[1]

1. onovergankelijk bedeeld worden met, ten deel vallen, ontvangen, krijgen

   ▸ Want ik was niet naar Grand Hotel Europa gekomen om de tijd weemoedig te laten verglijden te midden van afgebladderde luxe en krakende glorie in passieve afwachting van een of ander inzicht, dat mij op een gegeven moment zou toevallen als een bloemblad uit een vergeeld boeket. Dat inzicht wilde ik afdwingen en daarom moest ik aan het werk.^[2]

2. onovergankelijk dichtvallen

   • Het kindje had slaap en zijn oogjes vielen toe 

• toeval, toevalsgetal, toevalstreffer, toevallig

• ontvangen, krijgen

de toevallen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord toeval

• Het woord toevallen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "toevallen" herkend door: