Przejdź do zawartości

Al Smith

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfred Emanuel Smith
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1873
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

4 października 1944
Nowy Jork

42. Gubernator stanu Nowy Jork
Okres

od 1 stycznia 1919
do 1 stycznia 1921

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Charles S. Whitman

Następca

Nathan L. Miller

42. Gubernator stanu Nowy Jork
Okres

od 1 stycznia 1923
do 1 stycznia 1929

Poprzednik

Nathan L. Miller

Następca

Franklin Delano Roosevelt

Kandydat Partii Demokratycznej na urząd prezydenta w 1928 (porażka)
Poprzednik

John W. Davis

Następca

Franklin Delano Roosevelt

Alfred Emanuel Smith (znany jako Al Smith) (ur. 30 grudnia 1873 w Nowym Jorku, zm. 4 października 1944 tamże)[1]amerykański polityk, faworyt Stowarzyszenia Tammany Hall.

Smith urodził się na Manhattanie w rodzinie katolickiej. W wieku lat 14 musiał porzucić szkołę po śmierci swego ojca.

Wczesna kariera polityczna (1903–1919)

[edytuj | edytuj kod]

Karierę polityczną rozpoczął w 1903 roku, kiedy to wybrano go w skład legislatury stanowej z ramienia Partii Demokratycznej. W latach 1915–1918 pełnił urząd szeryfa Nowego Jorku.

Gubernator (1919–1921 i 1923–1929)

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy wybrano go gubernatorem Nowego Jorku w 1918 roku. Smith ubiegał się o ponowny wybór w 1920 roku, ale przegrał z republikaninem Nathanem L. Millerem.

Ubiegał się raz jeszcze o ten urząd w roku 1922 i wygrał. Urząd gubernatora sprawował dwie kadencje, aż do 1929 roku. W tym czasie zainicjował wiele nowatorskich podówczas w USA reform społecznych, które rozwinął potem tak w stanie jak i całym kraju Franklin Delano Roosevelt.

Kandydat na prezydenta (1928)

[edytuj | edytuj kod]

W wyborczym roku 1928 Smith ubiegał się o nominację demokratów jako ich kandydat na prezydenta i uzyskał ją. Jego rywalem z ramienia republikanów był sekretarz handlu Herbert Hoover.

Smith opowiadał się w kampanii za zniesieniem prohibicji. Zwyciężył tylko w tradycyjnie popierających Demokratów stanach Głębokiego Południa.

Późniejsze lata (1929–1944)

[edytuj | edytuj kod]

Po przegranej w wyborach Smith zajął się biznesem. Na konwencji demokratów w 1932 roku rzucił wyzwanie Franklinowi D. Rooseveltowi. Nominacji jednak i tym razem nie uzyskał. Smith prowadził następnie kampanię na rzecz Roosevelta.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alfred E. Smith Dies Here at 70; 4 Times Governor. [w:] The New York Times [on-line]. nytimes.com, 1944-10-04. [dostęp 2014-10-02]. (ang.).