Przejdź do zawartości

Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1946
Prudnik

Data śmierci

28 stycznia 2020

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

współczesność

Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki (ur. 19 maja 1946 w Prudniku, zm. 28 stycznia 2020[1]) – polski malarz i wykładowca akademicki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 maja[2] 1946 r. w Prudniku[3], jego rodzice byli przesiedleńcami ze Stanisławowa[2]. W latach 1965–1971 studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu[3] u Władysława Kamińskiego, a od 1967 r.[2] w pracowni Eugeniusza Gepperta[3]. Ponadto uczył się rysunku m.in. u Kamińskiego i Konrada Jarodzkiego, projektowania malarstwa dla architektury u Mieczysława Zdanowicza i grafiki u prof. Stanisława Dawskiego[2]. Po uzyskaniu w 1971 r. dyplomu z wyróżnieniem związał się zawodowo z tą samą uczelnią jako asystent w pracowni malarstwa i rysunku u prof. Gepperta, a od 1973 r. u prof. Stanisława Rodzińskiego. W 1981 r. został kierownikiem pracowni[2], a w latach 1990–1993 pełnił funkcję rektora uczelni[3]. W 1994 r. uzyskał tytuł profesora sztuk plastycznych[2]. W latach 1997–2009 wykładowca malarstwa na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego[3] i kierownik pracowni malarstwa i rysunku[2].

Oprócz pracy akademickiej był aktywny także jako malarz[3] sztalugowy i ścienny, rysownik, plakacista oraz ilustrator. Uczestniczył w ok. 200 wystawach zbiorowych[2] m.in. w Austrii[3], Chinach, Czechach, Danii[2], Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii[3], Jugosławii, Mołdawii[2], Niemczech, Polsce[3], Rumunii, Słowacji, Turcji, Ukrainie, Węgrzech i Włoszech, a także miał ok. 80 wystaw indywidualnych[2] w Berlinie, Elblągu, Krakowie, Lipsku, Rzeszowie, Rzymie, Tokio, Warszawie i Wrocławiu. Tworzył cykle malarskie: Wielka wojna, Figury, Stoły (dom), Pejzaż, Kolekcje, Podróż, Epitafia, Prawdziwy obraz twierdzy kłodzkiej, Czeskie wiersze, W kratkę[2]. Jego prace włączono do zbiorów prywatnych, a także muzealnych, zarówno w Polsce, jak i innych krajach[3].

Członek wrocławskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków od 1971 r., a w latach 1976–1980 członek zarządu tegoż okręgu[2]. Ekspert Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (2000–2003), związany z Państwową Komisją Akredytacyjną jako ekspert (2000–2010), ponadto ekspert Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych (od 2004)[2][4].

Andrzej Klimczak – Dobrzaniecki został pochowany 3 lutego 2020 r. na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu w Alei Zasłużonych[5].

Grób Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego na Cmentarzu Osobowickim

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Indywidualna Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1988[2] i 1993)[3]
  • Grand Prix Wojewody Włocławskiego V Ogólnopolskiej Wystawy Konteksty Kulturowe (1990)[6]
  • I Złota Paleta na 27. Międzynarodowym Festiwalu Malarstwa w Cagnes-sur-Mer (1995)[3][6]
  • Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014)[3][6][7]
  • Medal Niezłomni dolnośląskiej Solidarności (2011)[6]
  • Indywidualne Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1988 i 1993)[6]
  • Nagrody Rektora PWSSP/ASP we Wrocławiu (1976, 1979, 1984, 1987, 1990, 2001 i 2008)[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Związek Polskich Artystów Plastyków. Okręg Wrocław [online], zpap-wroclaw.pl [dostęp 2020-01-29].
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki. Próba retrospektywy [online], BWA Galeria Miejska Bydgoszcz [dostęp 2020-02-11] (pol.).
  3. a b c d e f g h i j k l m Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu [online], www.asp.wroc.pl [dostęp 2020-01-29].
  4. Państwowa Komisja Akredytacyjna. Nowy skład [online], Forum Akademickie 2005 [dostęp 2020-02-11].
  5. Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki - dane o grobie [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2023-08-31].
  6. a b c d e f Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki [online], Galeria Xanadu [dostęp 2020-02-11].
  7. Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2023-04-07].