Przejdź do zawartości

Andrzej Raczko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Raczko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1953
Kutno

Minister finansów
Okres

od 16 czerwca 2003
do 21 lipca 2004

Poprzednik

Grzegorz Kołodko

Następca

Mirosław Gronicki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”

Andrzej Raczko (ur. 22 lutego 1953 w Kutnie) – polski ekonomista, minister finansów w rządach Leszka Millera i Marka Belki, w latach 2010–2016 członek Zarządu Narodowego Banku Polskiego[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1977 ukończył ekonometrię na Uniwersytecie Łódzkim, podjął następnie pracę na tej uczelni jako asystent, a po obronie (w 1986) doktoratu jako adiunkt. Studiował także w brytyjskiej uczelni London School of Economics.

W latach 90. pracował w sektorze bankowym w Łódzkim Towarzystwie Kredytowym (przekształconym później w Petrobank). Po przejęciu banku przez LG Group został członkiem zarządu i dyrektorem LG Petrobanku Następnie związany z PKO BP jako kierownik zespołu ds. banku hipotecznego.

W latach 2001–2002 w okresie pełnienia funkcji ministra finansów przez Marka Belkę zajmował stanowisko podsekretarza stanu w tym resorcie. Odpowiadał za dług publiczny i politykę zagraniczną, w tym negocjacje akcesyjne jako członek zespołu negocjacyjnego. Podał się do dymisji po odejściu z rządu Marka Belki. Od października 2002 pracował w Banku Gospodarki Żywnościowej jako dyrektor departamentu strategii, a od maja 2003 jako wiceprezes. W tym czasie był także zastępcą gubernatora Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

16 czerwca 2003 został powołany na stanowisko ministra finansów w rządzie Leszka Millera, jako następca Grzegorza Kołodki[2]. Sprawował ten urząd również w gabinecie Marka Belki zaprzysiężonym 2 maja 2004, a następnie w drugim rządzie tego premiera, który uzyskał wotum zaufania 11 czerwca 2004. Zrezygnował z tej funkcji już 21 lipca 2004, objął następnie stanowisko w Międzynarodowym Funduszu Walutowym. Kolejno pracował w Komisji Nadzoru Finansowego na stanowisku dyrektora Departamentu Analiz Rynkowych, a od 2009 ponownie w Międzynarodowym Funduszu Walutowym w charakterze obserwatora.

Na wniosek prezesa NBP Marka Belki 7 września 2010 został powołany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego w skład Zarządu Narodowego Banku Polskiego[1]. W 2016, po zakończeniu sześcioletniej kadencji, został doradcą nowego prezesa NBP Adama Glapińskiego[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2005 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4], a w 2016 odznakę honorową "Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej"[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Andrzej Raczko członkiem zarządu NBP. nbp.pl, 7 września 2010. [dostęp 2023-02-28].
  2. Aktualności. mf.gov.pl, 16 czerwca 2003. [dostęp 2016-11-19].
  3. Były członek zarządu NBP Andrzej Raczko doradcą prezesa NBP. onet.pl, 20 września 2016. [dostęp 2016-11-19].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 czerwca 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 67, poz. 933).
  5. Lista odznaczonych (2003–2018). nbp.pl. [dostęp 2022-09-14].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]