Przejdź do zawartości

Antonio Nocerino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonio Nocerino
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1985
Neapol

Wzrost

175 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1997–2003 Juventus F.C.
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2008 Juventus F.C. 32 (0)
2003–2004 US Avellino 1912 (wyp.) 34 (0)
2004–2005 Genoa CFC (wyp.) 5 (0)
2005 FC Catanzaro (wyp.) 21 (0)
2005 FC Crotone (wyp.) 15 (0)
2006 ACR Messina (wyp.) 11 (1)
2006–2007 Piacenza Calcio 1919 (wyp.) 37 (6)
2008–2011 US Città di Palermo 106 (6)
2011–2016 A.C. Milan 74 (12)
2014 West Ham United F.C. (wyp.) 10 (0)
2014–2015 Torino FC (wyp.) 5 (0)
2015 Parma Calcio 1913 (wyp.) 20 (3)
2016–2017 Orlando City SC 52 (1)
2018 Benevento Calcio 6 (0)
W sumie: 428 (29)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004  Włochy U-19 7 (1)
2004–2005  Włochy U-20 16 (2)
2006–2007  Włochy U-21 10 (3)
2008  Włochy IO 11 (5)
2007–2012  Włochy 15 (0)
W sumie: 59 (11)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
II miejsce Polska/Ukraina 2012 piłka nożna

Antonio Nocerino (ur. 9 kwietnia 1985 w Neapolu) – włoski piłkarz grający na pozycji pomocnika, reprezentant Włoch.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Antonio Nocerino jest bardzo walecznym zawodnikiem.Podczas pobytu w Juventusie był ustawiany na pozycji środkowego pomocnika i rozgrywającego. Bardzo dobrze pilnuje swoich przeciwników, często znajduje się w polu karnym, a także próbuje strzałów zza pola karnego lub asystowania. Jest często porównywany do Gennaro Gattuso, po którym odziedziczył swój obecny numer na koszulce.

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 kwietnia 1985 roku. W piłkę zaczął grać w wieku pięciu lat w małym klubie trenowanym przez swojego ojca. Kiedy miał 13 lat, wstąpił do młodzieżówki Juventusu. W swojej karierze grał w Avellino, Genui, Catanzaro, Crotone, Mesynie, Piacenzy, Juventusie, Palermo i Milanie.

Piacenza i Juventus

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2006-07, w Piacenzy zaczął grać regularnie notując 37 rozegranych meczów i 6 goli. W lecie 2007 roku, Juventus posiadając połowę karty zawodnika, wykupił drugą połowę z Piacenzy za 3,7 mln euro. Swój oficjalny debiut w Serie A z Juventusem zaliczył w dzień otwarcia sezonu przeciwko Livorno, gdzie Juventus wygrał 5-1. Potem trener Claudio Ranieri dał mu grać regularnie. W drugiej połowie sezonu w klubie pojawił się Mohamed Sissoko, przez co stracił pewne miejsce w pierwszej jedenastce, ale udało mu się zaliczyć 32 występy w lidze i 4 w Pucharze Włoch.

Palermo

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 30 maja 2008 roku przeniósł się na stałe do Palermo. Nocerino został wyceniony na kwotę 7,5 mln euro. Zadebiutował w wygranym 3:1 meczu przeciwko Romie w dniu 13 września. Grał dużo, ale w pewnym momencie skończył jako rezerwowy, czasami krytykowany przez trenera Davide Ballardiniego. Zaliczył 33 spotkania (wszystkie w lidze), nie zdobył żadnego gola. Najczęściej grał obok Marka Bresciano, który jest bardzo ofensywny, przez co musiał się zająć defensywnymi obowiązkami.

W sezonie 2009-10, z Walterem Zenga jako trenerem, zaczął znowu regularnie w pierwszej jedenastce. W dniu 23 września 2009, w domowym meczu z AS Roma, zdobył swoją pierwszą bramkę dla Palermo. Jedynym innym celnym strzałem w tym sezonie był gol przeciwko Lazio 21 lutego 2010.

Wraz z przybyciem menedżera Delio Rossiego przejął zadania ofensywne biorąc pod uwagę fakt, że Mark Bresciano nie grał regularnie. Był także ustawiany na lewym skrzydle, gdy obrońca Federico Balzaretti szedł do przodu. Zamknął swój drugi sezon z Palermo z 35 występami i dwiema bramki w lidze, plus trzema występami w Coppa Italia.

Na sezon 2010-11, wybrał koszulkę z numerem 23, zostawiając 9 dla Abela Hernandeza. W Pucharze Włoch, który finał po rzutach karnych Palermo wygrało z Parmą, wystąpił w klubie po raz setny. W doskonałym sezonie wystąpił 49 razy we wszystkich rozgrywkach, będąc najczęściej używanym graczem w drużynie. Strzelił cztery gole, wszystkie w lidze.

W sezonie 2011-12, po rozegraniu dwóch meczów w trzeciej rundzie eliminacji Ligi Mistrzów w przeciwko szwajcarskiej FC Thun, opuścił Palermo, notując w sumie 122 występów i sześć bramek w czasie pobytu w klubie.

31 sierpnia 2011 w ostatni dzień włoskiego okienka transferowego, tylko godzinę przed zakończeniem okna transferowego, Nocerino dołączył do Milan na pięć lat, za 500.000 euro.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Nocerino był członkiem kadry reprezentacji Włoch do lat 21 na Mistrzostwach Europy, gdzie rozegrał wszystkie mecze, zawsze wychodząc w podstawowej jedenastce. W dorosłej drużynie narodowej zadebiutował 17 października 2007 w towarzyskim spotkaniu z Republiką Południowej Afryki.

Wraz z reprezentacją Włoch na Mistrzostwach Europy w 2012 zajął drugie miejsce.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 3 lipca 2010, Nocerino ożenił się z Federicą, znaną z czasów szkolnych. Mają wspólnie syna Francisa, urodzonego 6 maja 2009. 5 października 2011 urodziło mu się drugie dziecko, córka Cecilia. Ukończył studia na kierunku rachunkowości.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]