Przejdź do zawartości

Biernacice (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biernacice
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

1954–55: poznańskie
1956–72: łódzkie

Powiat

1954–55: turecki
1956–72: poddębicki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Biernacice

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

8

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

15

brak współrzędnych

Biernacice – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954-1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954-1972[3][4].

Gromadę Biernacice siedzibą GRN w Biernacicach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie tureckim w woj. poznańskim, na mocy uchwały nr 39/54 WRN w Poznaniu z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Biernacice, Bronów, Bronówek, Józefów, Konopnica i Wola Przedmiejska ze zniesionej gminy Niewiesz oraz obszary dotychczasowych gromad Czekaj i Felicjanów ze zniesionej gminy Orzeszków w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 15 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu poddębickiego w woj. łódzkim[8].

31 grudnia 1959 do gromady Biernacice przyłączono wieś i kolonię Grabiszew, kolonię Hipolitów, kolonię Ładawy, wieś Tollów, wieś Wólka, wieś Zacisze, wieś Zelgoszcz, wieś Światonia, wieś Gąsiory i wieś Gorzew ze zniesionej gromady Ładawy[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].

Zobacz też: gmina Biernacice.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 39/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu tureckiego; w ramach Zarządzenia Nr Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 26 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 4 grudnia 1954 r., Nr. 20, Poz. 100)
  7. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Turku z dnia 6 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 8 października 1954 r., Nr. 16, Poz. 87)
  8. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 286
  9. Uchwała Nr 57/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 3 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie łódzkim; w ramach Obwieszczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 25 listopada 1959 r. w sprawie uchwały 57/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 3 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie łódzki(Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 21 grudnia 1957 r., Nr. 8, Poz. 31)
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.