Przejdź do zawartości

Bolesław Kurek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Kurek
Ilustracja
starszy żołnierz starszy żołnierz
Data i miejsce urodzenia

4 września 1893
Krzyżanowice

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1916
pod Kościuchnówką

Przebieg służby
Lata służby

1914–1916

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

5 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości
Odznaka „Za wierną służbę”

Bolesław Kurek (ur. 4 września 1893 w Krzyżanowicach, zm. 5 lipca 1916 pod Kościuchnówką) – starszy żołnierz Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 września 1893 w Krzyżanowicach, w ówczesnym powiecie iłżeckim guberni radomskiej, w rodzinie Jana i Anny z Konofalskich[1][2]. Początkowo uczęszczał do gimnazjum rządowego, a od 1906 do nowo otwartego męskiego gimnazjum filologicznego Waleriana Kuropatwińskiego w Częstochowie (od 1908 było to gimnazjum Gustawa Kośmińskiego)[3]. W latach szkolnych należał do organizacji niepodległościowych[4].

14 października 1914 jako uczeń VIII klasy wstąpił do Legionów Polskich[5]. Początkowo służył w 1 pułku piechoty, a następnie walczył w szeregach 1. kompanii 5 pułku piechoty[6]. Poległ 5 lipca 1916 w bitwie pod Kostiuchnówka[6][7], w czasie ataku na Polską Górę jego ciało zostało rozkawałkowane przez eksplodujący granat[8]. Ten sam pocisk artyleryjski „na kawałki poszarpał” szeregowców Jana Klimowskiego i Stefana Pasierbowicza oraz dwóch żołnierzy z oddziału karabinów maszynowych[9]. Szczątki Bolesława Kurka nie zostały złożone do grobu[3]. Był kawalerem, dzieci nie miał[5]. W swoich wspomnieniach Roman Starzyński napisał o Bolesławie Kurku: „powszechnie lubiany obywatel-szafa, co wszystko miał zawsze w plecaku”[10].

1 września 1921 major Władysław Wąsik we wniosku na odznaczenie Orderem Virtuti Militari napisał: „w ataku na m. Kamienna st[arszy]. żołn[ierz]. Kurek był pierwszym, który wpadł do miasteczka. Dostrzeżony, wpadł do jakiejś chałupy i zamknął się tam. Mimo iż drzwi i okna wywalone zostały, bronił się długo, głównie na białą broń. Rannego uratowała go kompania własna”[11][a].

Imiona i nazwiska Bolesława Kurka i Stefana Pasierbowicza zostały wyryte na kamieniu pamiątkowym „Częstochowa Synom Swoim”, posadowionym na ławie fundamentowej, na terenie Cmentarza Kule w Częstochowie.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Władysław Wąsik nie podał daty tego zdarzenia. 29 października 1914 obok Kamiennej przechodził 1 pułk Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego, cofając się spod Dęblina na Krzywopłoty[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kolekcja ↓, s. 1.
  2. Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano panieńskie nazwisko matki „Kowalska” oraz wskazano alternatywne miejsca urodzenia: Krzyżanowice Dolne, Krzyżanowice Średnie lub Kurowice (Kozienice).
  3. a b Kolekcja ↓, s. 4.
  4. Kolekcja ↓, s. 3, 4.
  5. a b Kolekcja ↓, s. 2.
  6. a b VII Lista strat 1916 ↓, s. 12.
  7. Bąbiński 1929 ↓, s. 73.
  8. Kolekcja ↓, s. 2, 4, Jan Kurek (ojciec) podał datę datę 16 lipca 1916.
  9. Starzyński 1937 ↓, s. 249–250.
  10. Starzyński 1937 ↓, s. 249.
  11. Kolekcja ↓, s. 5–6.
  12. Encyklopedia Wojskowa 1937 ↓, s. 496.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923, s. 20.
  14. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-03]..
  15. Bąbiński 1929 ↓, s. 81.
  16. Polak (red.) 1993 ↓, s. 110.
  17. M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.
  18. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-03]..
  19. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-03]..
  20. Kolekcja ↓, s. 3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]