Przejdź do zawartości

Car-tank

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Car-tank
Ilustracja
Car-tank w czasie prób terenowych w 1915 r.
Dane podstawowe
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Typ pojazdu

czołg

Trakcja

kołowa

Załoga

10

Historia
Prototypy

1915

Produkcja

1915

Wycofanie

1923

Egzemplarze

1

Dane techniczne
Silnik

2 silniki spalinowe Maybach
o mocy 240 KM (każdy)

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

ok. od 5mm do 15mm

Długość

17,8 m

Szerokość

12,0 m

Wysokość

9,0 m

Masa

bojowa: 40 000 kg

Osiągi
Prędkość

ok. 17 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działa (planowane)

2 karabiny maszynowe Maxim kal. 7,62 mm

Użytkownicy
Imperium Rosyjskie

Car-tank (ros. Царь-танк), także Nietoperz (ros. Нетопырь)[a] lub czołg Lebiedenki (Танк Лебеденко) – prototypowy rosyjski wóz bojowy skonstruowany w latach 1914–1915. Projekt został zarzucony po testach, które wykazały, że zastosowane silniki są zbyt słabe, a sam pojazd podatny na ogień artylerii.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Współczesny model pojazdu

Na pomysł konstrukcji tego nietypowego pojazdu wpadł inżynier Lebiedenko, który pracował w prywatnej firmie produkującej uzbrojenie dla armii carskiej. Drewniany model poruszający się dzięki mechanizmowi gramofonu został zaprezentowany carowi Mikołajowi II, który zlecił budowę pojazdu pełnowymiarowego.

Budowa pojazdu odbiegała zupełnie od dziś stosowanych standardów – wóz nie poruszał się przy pomocy gąsienic, ale oparty był na trójkołowym podwoziu, składającym się z dwóch większych kół przednich o średnicy 9 metrów oraz pojedynczego tylnego o średnicy 1,5 metra. Wieża, w której miały być zamontowane działa i karabiny maszynowe, znajdowała się na wysokości prawie 5 metrów nad ziemią. Po bokach kadłuba miały znajdować się stanowiska dział, a dodatkowe uzbrojenie miało być także umieszczone w wieżyczce podwieszanej pod podwoziem.

Potężne koła przednie miały za zadanie ułatwiać pokonywanie większych przeszkód. W wyniku błędnych obliczeń masy pojazdu tylne koło często grzęzło w miękkiej ziemi i rowach, a silniki zastosowane w przednich kołach były zbyt słabe, żeby wyciągnąć z nich wóz. Prezentacja przed specjalną komisją w sierpniu 1915 zakończyła się fiaskiem. Konstruktorzy podjęli prace nad zastosowaniem mocniejszych silników, lecz zarzucili je ze względu na zbyt wysokie koszty. Pojazd został ostatecznie zezłomowany w 1923.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nazwa „nietoperz” pochodzi od wyglądu przypominającego wiszącego (podczas snu) nietoperza (jeśli patrzyło się na niego z wysokości).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]