Przejdź do zawartości

Diopsyd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diopsyd
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

CaMg[Si2O6] – krzemian wapnia i magnezu

Twardość w skali Mohsa

5-6

Przełam

chropowaty

Łupliwość

wyraźna/dobra na {110}

Pokrój kryształu

zazwyczaj krótkie graniaste kryształy

Układ krystalograficzny

jednoskośny, 2/m

Gęstość minerału

3,2 – 3,3 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

najczęściej od jasnego do ciemnego zielonego, rzadziej szary, bezbarwny, brązowy

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Współczynnik załamania

nα= 1,663 - 1,699, nβ= 1,671 – 1,705, nγ= 1,693 – 1,728

Inne

dwójłomność δ = 0.030, dwuosiowy dodatni, pleochroizm (58° – 63°)

Dodatkowe dane
Szczególne własności

Zbliźniaczenia na {100} i {001}

Diopsydminerał z grupy krzemianów zaliczany do grupy piroksenów. Jest minerałem pospolitym i szeroko rozpowszechnionym.

Nazwa pochodzi od gr. dis = podwójnie, podwójny i òpsè = twarz, wygląd, w odniesieniu do dwóch sposobów orientowania się graniastosłupa.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, o prawie kwadratowym przekroju. Często tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, skorupowych, pręcikowych, igiełkowych. Piękne kryształy spotykane są w druzach i szczelinach, gdzie tworzą szczotki krystaliczne. Jest kruchy, przezroczysty. Z hedenbergitem tworzy kryształy mieszane – szereg izomorficzny

Odmiany

[edytuj | edytuj kod]
  • hedenbergit – odmiana bogata w żelazo.
  • johannsenit – odmiana zawiera mangan.
  • diallag – odmiana podobna z wyglądu do brązu, doskonale łupliwa.
  • wiolan – bardzo rzadka odmiana barwy niebieskiej lub fioletowej.
  • malacolit, diopsyd chromowy, mussit, alalit, diopsyd gwiaździsty – wykazuje efekt kociego oka, salit, lavrovit.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jest to powszechny minerał skał metamorficznych bogatych w wapń. Występuje w niektórych amfibolitach i Eklogitach. W skałach magmowych jest rzadko spotykany. Współwystępuje z takimi minerałami jak: wezuwian, granat, wollastonit, tremolit, aktynolit, zoisyt, epidot, prehnit, beryl.

Miejsca występowania: Niemcy – w Rudawach, Austria – w Wysokich Taurach, Włochy – w Piemoncie oraz przy Wezuwiuszu, Rosja – na Uralu.

W Polsce – na Dolnym Śląsku, w Górach Izerskich i na Przedgórzu Sudeckim.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • diopsydem interesują się głównie kolekcjonerzy minerałów
  • ma znaczenie naukowe
  • przezroczyste kryształy używane są do wyrobu biżuterii.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Autor: Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 200, 224, 278. ISBN 83-7129-194-9.