Dyskusja:Echidna
 | Ten artykuł jest pod opieką Wikiprojektu Mitologia grecka, którego celem jest rozwijanie artykułów z dziedziny mitologii greckiej. Jeśli chcesz współuczestniczyć w projekcie, odwiedź jego stronę, gdzie można przyłączyć się do dyskusji i zobaczyć listę otwartych zadań. |
"Uznawana także za jedną z Forkid, córek Keto i Forkosa." - i tak się przeważnie myśli o Grajach pod tym terminem. Nigdzie nie mogę znaleźć żadnego źródła, kótre by świadczyło, że Echidna była uważana za córkę Keto i Forkysa. Ale jest tak napisane w Gravesie (33 b). No nie wiem, skąd onto wziął, sprawdziłem wszystkie jego źródła orócz scholiów do Aplloniusza z Rodos, gdzie może to jest. Laforgue (niam) 23:44, 8 lut 2008 (CET)
Zapomniano dodac ze Echidna jest tez w takiej grze jak devil may cry 4
Cytat z Herodota
Tekst Herodota brzmi trochę inaczej : "Po obudzeniu szukał Herakles koni po całym kraju i przybył wreszcie do zalesionej krainy, zwanej Hylaja. Tam znalazł w grocie wężową dziewicę, niby Echidnę dwukształtną, która powyżej pośladka była kobietą, poniżej zaś wężem." (Herodot "Dzieje" księga 4 akapit 8, tłumaczył Seweryn Hammer W-wa 1954 s.276). Zatem była ona tylko przyrównana do Echidny.
Poza tym Echidna była potworna i okrutna, zaś Wężowa Dziewica jak wynika z opisu nikomu krzywdy nie robiła. "Zdziwiony jej widokiem, zapytał, czy widziała gdzie jego błąkające się konie, na co ona odpowiedziała, że je posiada i nie wprzód mu zwróci, aż się z nią prześpi. To też Herakles za taką cenę uczynił. Ale ona potem zwlekała z wydaniem koni, bo pragnęła jak najdłużej bohatera mieć przy sobie. Kiedy on wreszcie wyraził chęć zabrania ich i odejścia, oddała mu je z tymi słowy:
- Oto są konie, ocaliłam ci je, gdy tutaj przybiegły, a ty dałeś mi zapłatę za ich ocalenie, bo mam od ciebie trzech synów. Teraz poucz mnie, co mam z nimi zrobić, gdy dorosną, czy mam ich tu osiedlić (bo tylko ja posiadam władzę nad tym krajem), czy odesłać do ciebie.
Tak ona zapytała, a Herakles, jak podają, odrzekł:
- Skoro zobaczysz, że chłopcy dorośli na mężów, tak zrób, a nie pobłądzisz: Którego z nich ujrzysz napinającego w taki sposób ten łuk i opasującego się tak oto tym pasem - tego uczyń mieszkańcem tej krainy; który zaś nie podoła zalecanym przeze mnie dziełom, tego wyślij z kraju. Gdy tak uczynisz, sama zaznasz radości i moje spełnisz życzenie.
Potem napiął Herakles jeden ze swoich łuków (bo wtedy nosił on dwa) i pokazał jej użycie pasa; następnie wręczył jej łuk i pas, który przy spięciu u góry miał złotą czarę, i oddalił się. A kiedy synowie, których miała, dorośli na mężów, nadała im naprzód imiona, najstarszego nazywając Agatyrsosem, następnego Gelonosem, a najmłodszego Skytesem, później zaś wykonała zlecenie wedle nakazów, o których dobrze pamiętała. Otóż dwaj jej synowie, Agatyrsos i Gelonos, nie zdołali spełnić przedłożonego im zadania, i dlatego, wygnani przez matkę, musieli kraj opuścić; najmłodszy jednak, Skytes, wykonał je i pozostał w kraju. I od Skytesa, syna Heraklesa, pochodzili wszyscy późniejsi królowie Scytów, a stosownie do owej czary noszą Scytowie do dzisiejszego dnia jeszcze czary u pasa. To jedynie co do Skytesa matka zarządziła. Tak opowiadają Hellenowie, którzy mieszkają nad Morzem Czarnym." (Dzieje s.171) Pilot Pirx (dyskusja) 21:58, 24 wrz 2012 (CEST)