Przejdź do zawartości

Ernst Öpik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernst Öpik
Ernst Julius Öpik
Ilustracja
Ernst Julius Öpik (1893-1985)
Data i miejsce urodzenia

22 października 1893
Kunda, gubernia estońska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

10 września 1985
Bangor, Irlandia Północna, Wielka Brytania

Zawód, zajęcie

astronom

Ernst Julius Öpik (ur. 10 października?/22 października 1893 w Kundzie, zm. 10 września 1985 w Bangor) – estoński astronom. W 1932 roku zaproponował istnienie odległego okołosłonecznego obłoku materii, z którego miałyby pochodzić komety (tzw. Obłok Öpika-Oorta).

Skrócona biografia

[edytuj | edytuj kod]

Öpik ukończył gimnazjum w Tallinnie, a później wyższe studia na Cesarskim Uniwersytecie w Moskwie. W 1916 roku, po 4 latach spędzonych w Obserwatorium Moskiewskim, mianowano go dyrektorem Wydziału Astronomicznego w Taszkencie. W 1921 roku podjął pracę w obserwatorium astronomicznym w Tartu, którą kontynuował aż do roku 1944, i którą przerwał jedynie dla badań w Harvard College Observatory w latach 1930–1934.

Jako były ochotnik Armii Białej i zdecydowany przeciwnik komunizmu, w 1944 roku musiał uciekać w bydlęcym wagonie przed nadciągającymi do Estonii wojskami ZSRR do Hamburga, skąd w 1948 udał się do Irlandii Północnej. Tam rozpoczął trwającą aż do roku 1981 pracę w Armagh Observatory (Armagh), w którym przez pewien czas pełnił także funkcję dyrektora. W latach 1950–1981 redagował Irish Astronomical Journal. Öpik piastował pozycję wizytującego profesora na University of Maryland, College Park, od 1956, nie przerywając jednak innych obowiązków.

Wnuk Ernsta Öpika, Lambit Öpik, jest brytyjskim politykiem.

Praca naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Öpik był bez wątpienia jednym z najwybitniejszych astronomów swojego pokolenia, znanym ze swoich szerokich zainteresowań, obejmujących, prócz astronomii, także inne nauki fizyczne. Kilka z jego najważniejszych dokonań to

Ogromny jest wkład Öpika w badania drobnych obiektów Układu Słonecznego. Jego statystyczna analiza przecinających orbitę Ziemi asteroid i komet była fundamentalna dla zrozumienia ruchu tych ciał niebieskich i ich wpływu na Ziemię. Obliczona przez niego gęstość kraterów uderzeniowych Marsa została widowiskowo potwierdzona przez marsjańskie misje planetarne.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Ernst Öpik w 1975 roku otrzymał za swoje osiągnięcia Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego, zaś w 1976 roku Bruce Medal. Jego imieniem nazwano także jedną z asteroid (2099) Öpik.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]